| |
Για το Τριανταφυλλάκι μου….
Οπτασία
Όπως ο ήλιος έπεσε κι έμεινα μοναχή μου
σε σένα η σκέψη έφτασε και γλύκανε η ψυχή μου
Σε βλέπω να χοροπηδάς τριγύρω μου να τρέχεις
μες στην αυλή μου όπως παλιά αδιάκοπα να παίζεις.
Να με κοιτάζεις να γελάς κοντά σου να με θέλεις
το χέρι μου σφιχτά κρατάς παιχνίδια μου γυρεύεις
Να με ρωτάς για χίλια δυο κι εγώ να μην χορταίνω
να σου μιλώ καρδούλα μου όλα να στα μαθαίνω
Κι εγώ να ανοίγω αγκαλιές σφιχτά για να σε κλείσω
στο μαγουλάκι τρυφερά φιλάκια να σ’ αφήσω.
Να νοιώθω την καρδούλα σου πάνω μου να χτυπάει
και να νομίζω από χαρά πως η δικιά μου σπάει.
Σε βλέπω να ‘ρχεσαι ξανά στον κήπο στην αυλή μου
στο σούρουπο στη σιγαλιά να τραγουδάς μαζί μου
να ανοίγει λες ο ουρανός να ανέβει η φωνή μας
να μας ακούσει ο Θεός να τραγουδά μαζί μας
Μέσα στα μάτια σου βαθιά να βλέπω την αγάπη
στο γέλιο σου το φωτεινό να σβήνω κάθε δάκρυ
Μα όπως πέφτει η σκοτεινιά κι η νύχτα σ’ ακουμπάει
φεύγεις και χάνεσαι ξανά… το γέλιο σου σκορπάει….
Κάποτε ήσουνα εδώ κι όλα μοσχοβολούσαν
για σένα γύρω τα πουλιά μονάχα τραγουδούσαν
Άνθιζαν τριαντάφυλλα όμορφα μεταξένια
μα εσύ ήσουν το πιο όμορφο τριαντάφυλλο για μένα
Τώρα ανθίζουν σιωπηλά και σβήνουν στο σκοτάδι
γιατί έμεινε μετέωρο το τρυφερό μου χάδι
Κλείνω τα μάτια κι είσαι εδώ τα ανοίγω και σε χάνω
μα όπου κι αν είσαι σ’ αγαπώ και όσο ζω θα σ’ αγαπάω.
ΚαΤερίνη.
1.6.11
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
