Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιούνιος 1969
 
Ιούνιος 1969


Πίκρα ,οργή κι απελπισία
και μια γροθιά που σπάει κρύσταλλο.
Χτυπάει η καρδιά του δυνατά πάνω σε ύφαλο.


Πού πήγαν’ οι καθηγητές ?πού κρύφτηκαν?
Σε ποιας λήθης μαύρη τρύπα αναλήφθηκαν?


Μια νέα γυναίκα του δένει το χέρι.
Μαύρες οι σκέψεις του, κατράμι.
…Εκείνο το μακρινό καλοκαίρι
με τον επίδεσμο στην παλάμη.


Δεν είναι φαντασίας αποκύημα,
είν’ ένα μαύρο γεγονός πού ‘γινε τότε ποίημα.
Τώρα μι’ ανάμνηση που αρμενίζει μεσοπέλαγα.


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ


16-17 Οκτώ. 2008




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κυριακάτικη πρωταπριλιά της Σταυροπροσκυνήσεως
 
ΑΠΡΙΛΗΣ
03-06-2011 @ 11:49
Χαιρετίσματα στην Χριστίνα, στην Πελαγία, στην Ντίνα,στην Λυδία, στον Μοντεχρήστο ,στον Αλιρο, και σε ολους ασχέτως που δεν τους αναφέρω.
monajia
03-06-2011 @ 14:03
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΕ......

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
montekristo
03-06-2011 @ 17:55
της μνήμης ο φακός, άλλα τα μεγεθύνει. άλλα τα λειαίνει
στα γραπτά σου η νοσταλγία, το παρελθόν είναι τόσο δίπλα...
να κάνεις έτσι, να τα αγγίξεις ::smile.::
στίχος
03-06-2011 @ 18:43
...τραγικά καθυστερημένη η παρουσία μου Κωνσταντίνε...ανταποδίδω τους χαιρετισμούς...σ' ευχαριστώ...

ο Μόντε αποτύπωσε ακριβώς το συναίσθημα που αποπνέουν τα γραπτά σου...

από τα πολύ αγαπημένα....!!!!! να είσαι πάντα καλά !!!
στίχος
03-06-2011 @ 18:48

http://www.youtube.com/watch?v=8jyuRW0RlB0
στίχος
03-06-2011 @ 18:56
Εμείς, του '60 οι εκδρομείς,
απόμακροι εξ αρχής
εκτός παραδομένου κόσμου εμείς,
ανήλικοι διαρκώς,
μα κι απ’ το καθεστώς
αμόλυντοι ευτυχώς, εμείς.

Εμείς, μιας δίψυχης ωδής
παράλογα ανοιχτής,
με συμπεριφορές ανατροπής,
και της βαθιάς μας ζωής
της συντηρητικής,
εμείς οι εκκρεμείς.

Χρονιές, με αίμα και φωτιές
και Χούντας κι Ιουλιανές,
και της μεταπολίτευσης φωνές,
αυτού του συρφετού,
του δημοκρατικού
του νέου εγωισμού, εμείς.

Εμείς, υπόγειας διαδρομής,
το ‘83 παχείς,
με "Τραπεζάκια Έξω" ευτυχείς,
σε κύμα ξαφνικό, στο "Ολυμπιακό",
στο απόλυτο κενό.

Ο ιερέας χρυσώ κεκοσμημένος,
η κιμωλία, οι συλλαβές, ο δάσκαλος Φωτίου
κι ο στρατιώτης ακίνητος
και μόνο αυτός ο ήχος σημαίας και ιστίου.
Εδώ η μνήμη έχει ένα κενό.
Πώς αποσχηματίσθη αίφνης;
Υπνώθη σε καρέκλα σωματείου
ή πήγε και απετάγη;
Η μνήμη κρυπτοελοβοτομήθη.
Πώς σκέπτονται οι άλλοι;
Όπως νομίζουν
το σκότος δεν χρεώνεται αλλού.
Τι φταίνε τώρα οι μαύροι κυβερνώντες,
οι "Κάππα", τα "ΠΑΣΟΚ" και τα "Νου Δου;"
Εμείς το εμφυσήσαμε το νέφος
που εντός του επωάσθηκαν όλοι αυτοί,
εμείς με τις αιώνιες τις δυσθυμίες μας
με το κενό και με το αμφισβητώ
σαν πετρωμένοι μέσα στο καθιστικό
να ζεις τον θάνατό σου,
για τους άλλους,
δεν έχει τέτοιο επάγγελμα εδώ,
δεν έχει πια τραγούδι θεϊκό.

Χιονιάς, βραδιές αστροφεγγιάς,
το βούισμα της συκιάς,
σ’ αυτή την ηλικία, ή μιλάς
της καθεμιάς γενιάς
καινούριας και παλιάς,
ή κλείνεις και σιωπάς, για μας.

Σχεδόν 45 ετών,
με μπλοκ επιταγών,
χωρίς κανένα αντίκρισμα εξόν
την γη του θησαυρού,
τους τίτλους τ’ ουρανού
το αίμα του Θεού.

...στην αυθεντική εκτέλεση, ακούγεται και η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο " ο ιερέας χρυσώ... κλπ "
αλλά δεν υπάρχει στο you tube η αντίστοιχη εκτέλεση...
αντικλείδι
04-06-2011 @ 02:01
Καλημέρα ΑΠΡΙΛΗ μας με τις τόσο αληθινές σου δημιουργίες !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο