| όταν είμαι όρθιος
οι λέξεις
υπό
το βάρος του τέλους, της σκέψης που αποτελούν,
τραβιούνται προς τα κάτω
και
παραμορφώνονται,
ως προς το ύψος τους,
με φυσική συνέπεια
η λογική συνέχειά τους να αλληλεπικαλύπτεται
και να συγχέεται το νόημά τους.
Μερικές φορές σκέφτομαι ξαπλωμένος πλάγια
και τότε διαστρέφονται
κατά το πλάτος τους
σαν παρατεταμένα
άγχη ηδονών.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|