| |
όταν είμαι όρθιος
οι λέξεις
υπό
το βάρος του τέλους, της σκέψης που αποτελούν,
τραβιούνται προς τα κάτω
και
παραμορφώνονται,
ως προς το ύψος τους,
με φυσική συνέπεια
η λογική συνέχειά τους να αλληλεπικαλύπτεται
και να συγχέεται το νόημά τους.
Μερικές φορές σκέφτομαι ξαπλωμένος πλάγια
και τότε διαστρέφονται
κατά το πλάτος τους
σαν παρατεταμένα
άγχη ηδονών.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
