| |
Τα ζουζουνάκια
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Φύγανε τα ζουζουνάκια και στο ξενοδοχείο απλώθηκε μία παράξενη σιωπή. Δεν ακούγεται η ενοχλητική μύγα και ούτε το παράθυρο που δεν έκλεισε καλά. Μετά από μιάμιση ημέρα που το ήσυχο, κατά τα άλλα ,αυτό ξενοδοχείο είχε μεματραπεί σε Βαβυλωνία ηρεμήσανε τα πάντα. Η πισίνα ήτανι λάδι και τα μάρμαρα του ισογείου λάμπανε μέσα στην σιωπηλή τους ομορφιά.
150 παιδιά από 10εώς 12 χρονών με 16 επιτηρητές .Ευγενικά, με το σεις και με το σας που σου απεύθυναν λόγο μόνο μετά από την έγκριση των δασκάλων τους αλλά παιδιά. Ψυχούλες που τρέχουν δεξιά και αριστερά σαν τις μικρές και εργατικές μέλισσες. Μυαλά σφουγγάρια που απορροφούν τα πάντα γύρω τους .Έξυπνα και παρατηρητικά πλασματάκια που και διψάνε να ανταλλάξουν εμπειρίες και πληροφορίες αναμεταξύ τους. Παιδιά που ζουζουνίζουν χαμηλόφωνα την ημέρα αλλά τα βράδια αργούν να πέσουνε για ύπνο και τρέχουν από δωμάτιο σε δωμάτιο να φλυαρήσουνε και να μοιραστούνε τις καινούργιες εμπειρίες τους. Πολυχρωμία στα ρούχα και τα δέρματα τους. Ζωηράδα αξιοζήλευτη και όρεξη για δραστηριότητες Η ομορφιά της νιότης και της αγνότητας. Μάτια λαμπερά και χαμογελαστά. Συμπαθέστατες φατσούλες που δίνανε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα ,αναφορά στους γονείς τους που τους έπαιρναν τηλέφωνο από την Αθήνα.
Όταν ακούσαμε ότι θα έρθουνε 150 παιδιά μας πλάκωσε ένας πανικός και ψάξαμε απεγνωσμένα για δραστηριότητες εκτός .Εμείς οι συντηρητικοί πελάτες κολλημένοι στις σταθερές μας αξίες. Αγκυλωμένοι στις πάγιες συνήθειες μας και ανίκανοι να δείξουμε ζωηράδα και κέφι για την ζωή. Φύγαμε μακριά για να μην μας ενοχλήσει η νέα γενιά και να μην διαταράξει την καθημερινότητα μας. Η έκπληξη ήταν όταν, στην επιστροφή ,τα βρήκαμε στην τραπεζαρία να μιλούν χαμηλόφωνα και φυσικά συνέχεια ενώ στο πιάνο του ξενοδοχείο, έπαιζε ο καθηγητή τους. Επιτυχίες του Χατζηδάκη ,Σπανού και Θεοδωράκη. Απαλά και ευχάριστα. Σε λίγο το πιάνο ήχησε διαφορετικά. Ο μαθητής του έπαιξε ωραία κομμάτια κλασσικής μουσικής με τις ατέλειες της απειρίας και με την ομορφιά της νιότης και του πάθους του για την μουσική.
Τώρα που τα ζουζουνάκια φύγανε σαν να μας λείπουν. Στο μυαλό μας σχηματίστηκε μία εικόνα για το πώς θα ζήσουνε αυτά τα παιδιά στα επόμενα δέκα χρόνια και εγέρθηκαν μια σειρά από ερωτήματα. Το μέλλον της χώρας μας είναι άραγε έτοιμο να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της Ελλάδας; θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις πονηριές και στις τρικλοποδιές των ΄΄φίλων΄΄ του Δ.Ν.Τ.; Θα έχει την απαραίτητη αντοχή στις κακουχίες ;Θα μπορέσει η μελλοντική γενιά των 500 ευρώ να χαράξει μια σταθερή πορεία ή θα αναγκαστεί να ξενιτευτεί έτσι όπως κάνουν τώρα οι νέοι μας; .Δεν υπήρχε κανένας να μας απαντήσει και εμείς μείναμε με την γλυκύ ανάμνηση αυτών των παιδιών.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
