Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μαραμένα
 
Ποτέ για τους χειμώνες που πονούν,
μα πάντα για της άνοιξης τ' αγκάθια
αυτά τ' αγκάθια που 'χω λερώσει με το αίμα μου,
για όλα τα μάτια,
πάνω τους που ξέχασα το βλέμμα μου.

Ποτέ για ραγισμένες αγκαλιές,
μα πάντα για το χάραγμα που αφήνει
της στιγμής μας το ανεξίτηλο το στίγμα,
που δε θα σβήνει,
ούτε θα χάνεται στου τίποτα το ρήγμα.

Ποτέ για τις φώνες μεσα στον ύπνο,
μα για το φάντασμα που με σκεπάζει
σ' αυτό ρίγος που τσακίζει το κορμί,
και το διατάζει,
στ' όνειρο πάντα να ψάχνει γι' αφορμή.

Ποτέ για φύλλα που τα ξέραν' ο βοριάς,
μα πάντα για το ξύλο που δακρύζει
σ' αυτό το δέντρο που πληγώνω ολοένα,
και δεν ανθίζει,
γι' αυτό απ'τον κήπο μου κρατάω τα μαραμένα.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
06-06-2011 @ 12:28
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟ ::theos.:: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::theos.::
ALIROS
06-06-2011 @ 12:46
Ποτέ για ραγισμένες αγκαλιές,
μα πάντοτε για το χάραγμα που αφήνει
της στιγμής μας το ανεξίτηλο το στίγμα,
και δε θα σβήνει,
ούτε θα χάνεται στου τίποτα το ρήγμα. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
06-06-2011 @ 12:57
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ..................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
07-06-2011 @ 05:27
Πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
ballerinamak
23-05-2012 @ 11:09
απο ποιον ειναι;

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο