| |
| | Ρυτίδες ψυχής |  | | | αμπάρι 21 | | |
Η λίμνη ζέχνει,
πλενόταν όλοι στη δροσιά της τόσα χρόνια
Νερά δεν έχει,
ποτίζαν δένδρα με καρπούς που κουδουνίζαν
Τα ψάρια λίγα,
μεγαλώνουν με τα λόγια της βροχής τους
Μάτια χαμένα,
ποιος φτερουγίζει δίχως ταίρι στη φωλιά του
Πηγή που στάζει,
σαν την ελπίδα που καθρέφτισε τον ήλιο
Ζωή καινούργια,
να κολυμπήσει περιμένει στα σημάδια
Φωτιά σβησμένη,
μικρό τραγούδι που κοιμάται στο βυθό της
Μα περιμένει,
σκιά στο λιμάνι με τα χέρια της σφιγμένα
............................................................................
Η λίμνη ζέχνει,
για να μη γίνει αίμα, θέλει τέχνη
κι από μένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
07-06-2011 @ 11:32 | Πηγή που στάζει,
σαν την ελπίδα που καθρέφτισε τον ήλιο
Ζωή καινούργια,
να κολυμπήσει περιμένει στα σημάδια
Φωτιά σβησμένη,
μικρό τραγούδι που κοιμάται στο βυθό της
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
