| Ψηλά σε βράχους απόκρυμνους
Κρέμονται οι σκέψεις μαζί με τα πόδια μου
Τρέχουν και βουτούν ως τον πάτο της θάλασσας
Την απεραντοσύνη της διασχίζουν
Κι εδώ ξαναγυρνούν
Εκεί με βρήκες, μοναξιά
Ξανά, αγναντεύοντας το τίποτα
Παρόλο που τα πάντα βρίσκονταν κάτω απ' τα πόδια μου
Θάλασσα, Γη και Ουρανό
μου προσέφερε η Ζωή
Δεν βλέπω όμως κανένα απ' αυτά
Καθώς η ματιά μου είναι θολή
Η σιωπή ουρλιάζει μες στ' αυτιά μου
Και δεν μπορώ ν'ακούσω τίποτα
Ούτε τους χτύπους της καρδιάς μου
Δεν με τρομάζει τίποτα
Δε νιώθω τίποτα
Δεν ακούω, δε βλέπω
Δε μυρίζω, δεν αγγίζω
Το τίποτα αγναντεύω
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|