| |
Επετειακό καλοκαίρι,
φαίνεται πως θα ζήσω πάλι.
Στέκομαι πάνω στον βράχο
και από κάτω,
της θαλάσσης το γαλάζιο.
Καυτός ο ήλιος
και η εικόνα μαγική,
σε κίνηση αργή,
ανοίγω τα χέρια,
κλείνω τα μάτια
και αφήνομαι.
Πέφτω αργά,
μπορώ και πετάω,
εσύ όχι,
ξέρεις γιατί??
Εγώ τολμάω.
Με βλέπεις,
γελάς.
Συνεχίζω την πτώση μου,
πιο ελεύθερη δεν γίνεται.
Φτάνω στην επιφάνεια,
λίγο πριν αφήσω τον αέρα,
παγώνω την σκηνή,
αγγίζω την δροσιά της,
τερματίζω στον βυθό της.
Ισορροπία σ’ αυτά τα δύο,
στον αέρα και στο νερό.
Ελευθερία αληθινή.
Και μετά…
για να μην ανησυχείς,
ξεπροβάλω ζωντανή.
Και η θάλασσα με την μεγάλη αγκαλιά της,
χαμογελά κι αυτήν.
Επετειακό καλοκαίρι.
Ας μην είναι…
Με τρομάζει η πτώση η εσωτερική.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
