| |
| | Για τα μάτια ενός αγγέλου |  | | |
Δεν θυμάμαι για πόσο καιρό είχα χάσει την φωνή μου. Δεν μπορώ να μετρήσω τις νύχτες που πέρασαν και τα όνειρα μου ήταν κλειδωμένα μακριά από εμένα. Ακόμα θυμάμαι τους δείκτες του ρολογιού να χτυπούν έντονα, και σιγά-σιγά η ένταση και ο ρυθμός τους να μειώνεται, να μειώνεται. Μέχρι που… Τίποτα δεν ακουγόταν, ένα μεγάλο κενό σε σώμα, καρδιά και ψυχή.Ενώ η καθημερινότητα σπαταλούσε τον χρόνο μου, και η συνήθεια είχε γίνει η μόνη ασχολία μου..
Ξαφνικά… Ένας άγγελος εμφανίζεται μπροστά στα μάτια μου, ήταν σαν μια φωτογραφία. Στην αρχή ήταν σαν αυτές τις παλιές φωτογραφίες, τις ασπρόμαυρες. Όπου όλα μέσα στην φωτογραφία είναι σχεδόν ίδια και δεν τα ξεχωρίζεις, πρόσωπα, τοπία, χρώματα.. αισθήματα… Όλα ίδια. Αλλά όσο πλησίαζα σε αυτή την φωτογραφία αυτή απομακρυνόταν από εμένα, σαν κάτι να την τραβάει μακριά από τα μάτια μου. Η απογοήτευση κυρίευε τις σκέψεις μου ώσπου μία μέρα η εικόνα αυτή ήρθε ξανά στα μάτια μου, και αυτή την φορά όχι σαν κάτι στιγμιαίο. Αμέσως αναρωτήθηκα αν αυτή την φορά θα ήταν κάτι το διαφορετικό, αν θα προλάβαινα να δω και να ξεχωρίσω έστω για λίγο το πρόσωπο αυτού του αγγέλου. Η απορία μου αυτή άρχισε να γίνεται πιο έντονη όταν κάτι αναπάντεχο έγινε και έφερε τα πάνω κάτω. Ενώ προσπαθούσα εγώ να πλησιάσω την φωτογραφία για να διακρίνω τον άγγελο, ξαφνικά η φωτογραφία άρχισε να πλησιάζει εμένα… Όλα τριγύρω μου άλλαξαν. Έντονα χρώματα γέμισαν τα μάτια μου, υπέροχες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου, η καρδιά μου ένοιωθε… σαν .. σαν… Ένοιωθε; Όχι, δεν είχε δύναμη εκείνη την στιγμή…
Ένας ψίθυρος ακούστηκε.. μία λέξη μοναχά… «Φοβάμαι».
Πάγωσα, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Δεν ήξερα από που ερχόταν αυτή η φωνή. Για λίγο έψαξα να βρω αυτή την φωνή, κοίταξα τριγύρω μου.. Τίποτα… Και ενώ γύρισα να κοιτάξω την φωτογραφία, η φωτογραφία είχε χαθεί…
Οι μέρες πέρασαν, ο ήλιος και το φεγγάρι ασταμάτητοι φρουροί του χρόνου να μου υπενθυμίζουν πως κάτι είχα αφήσει σε εκκρεμότητα. Άρχισα να αναζητώ ξανά αυτή την φωτογραφία.. Στην πορεία της έρευνας αυτής σκέφτηκα όσα είχαν συμβεί, και ειδικά το περιστατικό που έψαχνα να βρω την φωνή… και ακόμα ψάχνω να βρω την φωνή και την φωτογραφία. Αλλά για μισό λεπτό.. Έψαχνα; Ψάχνω την φωνή; Ψάχνω;
Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται.. Απλά αντικαθιστώντας την λέξη «ψάχνω», με την λέξη «αισθάνομαι». Έτσι δεν έπρεπε να ψάξω για την φωνή, ούτε να ψάξω για την φωτογραφία. Έπρεπε να αισθανθώ την φωνή της καρδιάς μου, που μου έλεγε πως φοβάται… Ο φόβος είναι σαν έναν τρομακτικό μαύρο ιππότη πάνω σ’ ένα υπέροχο κάτασπρο άλογο, αν εστιάσεις στον ιππότη τότε θα φοβηθείς, θα πανικοβληθείς. Αν όμως εστιάσεις στο άλογο; Τότε θα δεις την ομορφιά, την περηφάνια, που πάνω σε αυτή στηρίζεται ο φόβος. Έτσι λοιπόν και εγώ ξεπέρασα τον φόβο και ξαφνικά η φωτογραφία ήρθε ξανά στα μάτια μου. Αυτή την φορά πάλι πλησίαζα την φωτογραφία, και η φωτογραφία εμένα αλλά με μεγαλύτερη ταχύτητα από πριν … Το να ανταμώσουμε πλέον ήταν θέμα χρόνου.. Φτάνοντας σε απόσταση αναπνοής η φωτογραφία από τα μάτια μου, πετάχτηκε από μέσα της ένας λευκός άγγελος. Εγώ εκείνη την στιγμή φοβή.. ΟΧΙ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ… γιατί αν είχα φοβηθεί δεν θα είχα δει τον άγγελο.
Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει. Σαν ένα ζεστό φως να αγκαλιάζει όλο το σώμα μου, να ακουμπάει την ψυχή μου και να ηρεμεί το μυαλό μου… Πίστευα πως έτσι θα κρατήσει για πάντα. Αλλά αυτό κράτησε μόνο λίγα δευτερόλεπτα… Το φως χάθηκε, μαζί και ο άγγελος. Η ελπίδα μου έγινε λησμονιά, και το χαμόγελο έγινε δάκρυ. Τα δάκρυα όμως αυτά άξιζαν,όλα όσα πέρασα άξιζαν,γιατί έστω για λίγα δευτερόλεπτα ένοιωσα και είδα αυτά που πολλοί δεν έχουν αποκτήσει και δεν έχουν δει ακόμα... Τα μάτια ενός αγγέλου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάποτε ονειρεύτηκα, αλλά με ξύπνησαν βίαια ... | | | |
|
αντικλείδι
08-06-2011 @ 17:05 | Μακάρι να τον ξαναδείς !!!!!!!!!!! Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!! | | AETΟΣ
08-06-2011 @ 17:17 | πολύ ωραίο!!!!!!
Εύχομαι και γώ να τον ξαναδείς τον άγγελο!
Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα! | | monajia
09-06-2011 @ 00:04 | ΥΠΕΡΟΧΟ.........................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Ναταλία...
09-06-2011 @ 05:29 | Το φως χάθηκε, μαζί και ο άγγελος. Η ελπίδα μου έγινε λησμονιά, και το χαμόγελο έγινε δάκρυ. Τα δάκρυα όμως αυτά άξιζαν,όλα όσα πέρασα άξιζαν,γιατί έστω για λίγα δευτερόλεπτα ένοιωσα και είδα αυτά που πολλοί δεν έχουν αποκτήσει και δεν έχουν δει ακόμα... Τα μάτια ενός αγγέλου!
Συγγινητικό Μακάρι να τον βρεις τον άγγελο σου ::yes.:: ::up.:: ::hug.:: | | ierapostolos
09-06-2011 @ 09:46 | ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | | anipomonos
09-06-2011 @ 17:55 | σας ευχαριστώ όλους!!! | | ΑΝΑΜΠΕΛ
06-04-2012 @ 17:13 | ΑΧ ΑΧ ΑΧ ΑΧ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΙ ΕΣΥ, ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΓΕΛΟ ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ.
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
