αντικλείδι
08-06-2011 @ 17:20 | Υπάρχεις και θα υπάρχεις γιατί είσαι αυτόφωτη και λάμπεις !!! | |
elsa98
08-06-2011 @ 17:26 | Πόσο υπάρχω
στη σιωπή
στου μέλλοντος τη μνήμη
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
απλά υποκλίνομαι ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
AETΟΣ
08-06-2011 @ 17:28 | Φώς εκ φωτός!!!!!!!!!!!!!!
Υπολκίνομαι!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
arpistre
08-06-2011 @ 17:53 | καλό
στην επιφανειακή ανάγνωση,
οι ετεροπροσδιορισμοί δηλώνουν την βαθύτερη ανημπόρια του εγώ
στη δεύτερη ανάγνωση,
αν και αντιφατικά, οι ποσοστικοί κερματισμοί απλώνουν το άτομο παντού
υπάρχεις (υπάρχουμε) παντού
η δυσκολία είναι στη σύνθεση, ίσως επειδή όλα είναι ρευστά..
καλό
::smile.:: | |
orgotakis
08-06-2011 @ 20:04 | Ήθελα κάτι να σου πω, δες το NO THING τι σχέση έχει με το ΜΗΔ ΕΝ, τέλος αυτού που ήθελα να πω... Χριστίνα πολύ καλό μα τι το ήθελες αυτό τον αγγλόφωνο τίτλο!!! ::yes.:: | |
Celestia
08-06-2011 @ 20:43 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ
08-06-2011 @ 22:19 | Θα υπάρχεις εις αεί.
Καλή σου μέρα!! | |
eythis
09-06-2011 @ 00:00 | Είσαι υπέροχη Χριστίνα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλή σου μέρα | |
kantadoros
09-06-2011 @ 00:04 | οὐκ ἔστι Θεός | |
Kostas Houston
09-06-2011 @ 00:20 | Όσο γράφεις θα υπάρχεις.- | |
sofiagera
09-06-2011 @ 00:26 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: βουτιά στα εσώψυχα.... | |
sharon
09-06-2011 @ 00:34 | http://www.youtube.com/watch?v=_gdUDQE7PRw
Πόσο υπάρχω................ ;
στον πόνο της υπομονής
Είσαι δυνατή ! σαν βράχος Χριστίνα μου ......
καλημέρα ...... | |
monajia
09-06-2011 @ 00:40 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αμελλή
09-06-2011 @ 00:42 | Δεν έχω λόγια Χριστίνα...Καλημέρα! | |
oneiropola
09-06-2011 @ 00:55 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
Ευγε Χριστινακι !!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
την αγαπη μου !!! | |
sharon
09-06-2011 @ 00:56 | http://www.youtube.com/watch?v=xOsUhsf1vxc&feature=related
στο πρόσχημα του πνεύματος
στο ασήμι...
στο Θεό και στο αγρίμι...
Υπάρχουμε στο θεό μας ! είσαι μεγάλη καρδιά ......
Ονειρεμένο ! | |
merlin17254
09-06-2011 @ 02:09 | ......Συμφωνώ μέ τήν Πελαγία...Θά ύπάρχεις ΠΑΝΤΑ. | |
ALIROS
09-06-2011 @ 02:28 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στη σιωπή
στου μέλλοντος τη μνήμη
στο μέταλλο της γυάλινης οργής
στον πόνο της υπομονής
στο πρόσχημα του πνεύματος
στο ασήμι...
Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι... ::theos.:: | |
ALIROS
09-06-2011 @ 02:29 | http://www.youtube.com/watch?v=ng9PLaPZMCI | |
wordymate
09-06-2011 @ 02:57 | θα υπάρχουμε Χριστινάκι...όπως η θάλασσα γράφει την άμμο...και η γλύκα του λευκού χαρτιού ερεθίζει ακόμα τον ουρανίσκο του μυαλού μας
ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ένα τόσο ανήσυχο πνεύμα σαν το δικό σου... | |
φλοισβος
09-06-2011 @ 04:01 | Μυσταγωγία η ανάγνωση των ποιημάτων σου καλή μου φίλη!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
09-06-2011 @ 05:02 | Υποθέτω ότι fair εννοείς την κατάσταση ανάμεσα στο Θεό και στο αγρίμι....όχι...μάλλον το ν' αναρρωτιέται κανείς σε τι απ' τα δύο πλησιάζει περισσότερο...
Τα ερωτήματα είναι βαθιά υπαρξιακά (αλλά όχι προτεσταντικά-δηλ. δεν 'πνίγουν')
θα με σκέφτεται κανείς αργότερα; θα έχω προσφέρει κάτι; η σιωπή είναι βέβαια χρυσός αλλά αν σιωπήσω (όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τις πράξεις, με τις σκέψεις) με λαμβάνει κανείς υπόψην (μέγιστο άγχος)...
η υπομονή και να μην την έχει κανείς τη μαθαίνει μέσα απ' τον πόνο, τη φθορά (μαθαίνεις να ανέχεσαι)...
το πρόσχημα του πνεύματος είναι ό,τι ζούμε σήμερα (ίσως ό,τι ζει ο άνθρωπος ανέκαθεν)
Μέσα σε σχήματα λιτότητας συμπυκνωμένα τόσα νοήματα...
Ενεός...!!! | |
μηχανοδηγος
09-06-2011 @ 05:25 | http://youtu.be/9ipV1EmnbIU
::angel.:: ::blush.:: ::rol.:: | |
Ναταλία...
09-06-2011 @ 05:38 | στο μέταλλο της γυάλινης οργής
στον πόνο της υπομονής
στο πρόσχημα του πνεύματος
στο ασήμι
Πολύ πολύ ωραίο Χριστίνα ::yes.:: ::up.:: ::hug.:: | |
Rannia . k
09-06-2011 @ 05:41 | Καταπληκτικό Χριστίνα μου!!!
Καλό μεσημέρι και την αγάπη μου!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
ivikos
09-06-2011 @ 05:53 | ....Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
Ενδουπαρξιακό ερώτημα για τον καθένα.
Η απάντηση-αν υπάρχει- δίδεται από τις πράξεις μας...
Η αναζήτηση όμως καταχωρείται στα ΠΡΕΠΕΙ!!!!
Τινάκι
λιτό...μεστό....ΕΞΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
XARMOLYPH
09-06-2011 @ 08:08 |
...στίγματα αφήνουμε στον φασματογράφο του σύμπαντος...με τις σκέψεις μας...
...οι σκέψεις κ'οι στιγμές...δεν είναι αθάνατες ακριβώς...αλλά επί της ουσίας...απλά υπάρχουν κ'προ'υ'πήρχαν...σαν κομμάτια του πολυδιάστατου χωροχρονικού παζλ...
...κάτι παραπάνω από πεπρωμένο...
...θα υπάρχουμε στην συμπαντική ενιαία συνείδηση...
...είμαστε τα κύτταρα...του σύμπαντος...
...όλη η δόξα...όλη η φήμη...χωράνε σε μια κουταλιά...
http://www.youtube.com/watch?v=WNHiOsEIl_k
...καλό απόγευμα Χριστίνα!
| |
sharon
09-06-2011 @ 08:30 | Θεός κι αγρίμι...Υπάρχουν και μπορούν να συνυπάρχουν...Και η θεία δίκη(η αμείλικτη,αμερόληπτη δικαιοσύνη) επίσης(fair) | |
iliaspapadimitrioy
09-06-2011 @ 08:42 | Εισαι και Θεος εισαι και αγριμι!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
ierapostolos
09-06-2011 @ 09:54 | ......στο ασήμι
.............................
στο Θεό και στο αγρίμι...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλό απόγευμα. | |
RoadPoet
09-06-2011 @ 10:15 | Θα ήθελα να ρωτήσω (όχι την ποιήτρια αλλά τους υπόλοιπους- ερμηνευτές του ποιήματος) πως εξηγούν την παρουσία της λέξης "ασήμι"...όχι από κάποια διάθεση "εξυπνακισμού" αλλά γιατί, πραγματικά, δεν μπόρεσα να τη χωρέσω σε κάποιο σχήμα ορθολογικής ερμηνείας του ποιήματος.
| |
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
09-06-2011 @ 12:46 | γράφεις παραξενα και μεστά!
::rol.:: ::up.:: | |
ivikos
09-06-2011 @ 12:56 | δες το:
Πόσο υπάρχω...
στο μέταλλο της γυάλινης οργής
στο ασήμι...
Εκεί δεν κολλάει;
(αν και οι ερμηνείες από τον ποιητή σπάνια ζητούνται...)
| |
φραγκοσυριανος
09-06-2011 @ 13:03 |
Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στη σιωπή
στου μέλλοντος τη μνήμη
στο μέταλλο της γυάλινης οργής
στον πόνο της υπομονής
στο πρόσχημα του πνεύματος
στο ασήμι...
Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
Πικροδάφνη
09-06-2011 @ 13:33 | Γεια σου, Χριστίνα. Γεια σου, Γιώργο.
Νομίζω πως, δεν είναι αναγκαίο, και δεν μπορεί πάντα, να προσλαμβάνεται η ποίηση ορθολογικά! | |
Helene52
09-06-2011 @ 13:24 | Καταπληκτικό Χριστίνα !!!!!!!!!!!!!!
Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Αλντεμπαράν
09-06-2011 @ 13:27 | ωραιότατο | |
Aνδρέας Lark
09-06-2011 @ 13:36 | Αν θεωρήσουμε ότι το ασήμι ως μέταλο πολύτιμο κάνει αντίθεση με όλα τα παραπάνω, τότε θα πούμε ότι π.χ. η σιωπή που αναφέρεται πιο πάνω είναι κάτι αρνητικό...είναι όμως;
Ύστερα, είναι όλα τα παραπάνω έννοιες αρνητικές; μήπως κάποια είναι και έτσι και αλλιώς...
...πάλι, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το ασήμι (χρώμα της σελήνης-τρυφερότητα, αγάπη) είναι σύμβολο του Θεού που αναφέρεται πιο κάτω (κι όχι το χρυσό-ήλιος/αφέντης και κυριαρχία)...
Η ποίηση είναι παράγωγο του μυαλού και της διάνοιας του ανθρώπου...σαφώς και προσεγγίζεται ορθολογιστικά...
....αν βλέπω μόνο συναίσθημα, πάλι ορθολογιστικά την προσέγγισα γιατί την κατηγοριοποίησα... | |
Nikos Krideras
09-06-2011 @ 13:45 | πολύ ωραίο Χριστίνα | |
Pavlos Melas
09-06-2011 @ 13:57 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
Υπέροχο Χριστίνα !!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο Ανδρέας το κάνει ανάλυση με λεπτομέρεια...........
την καλησπέρα μου | |
Sofitsa
09-06-2011 @ 14:03 | Αδυνατώ να σχολιάσω... είσαι σ' ένα υπέροχο αλλού!!! | |
elena351
09-06-2011 @ 14:56 | F a i r !!!!
στο πρόσχημα του πνεύματος
στο ασήμι... http://youtu.be/wwSNBMYXs10
F a i r !!!!
στου μέλλοντος τη μνήμη
http://i246.photobucket.com/albums/gg84/simone73_01/animated_angel_blue.gif?t=1242015576 | |
galanidoy
09-06-2011 @ 23:54 | Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι...!!!!!!!!!!!!!! | |
RoadPoet
10-06-2011 @ 00:20 | @ivikos, @Ανδρέας Lark ...συγχαρητήρια...ανταποκριθήκατε στην πρόκληση επιτυχώς!!!
Και, συμφωνώ, καλύτερα να μη ζητήσουμε από την ποιήτρια να πάρει θέση γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπλέξουμε πάλι... | |
στίχος
10-06-2011 @ 03:42 |
Το πώς προσεγγίζονται οι δημιουργίες είναι (εν μέρει) υποκειμενικό...γι' αυτό δεν επεμβαίνω στους σχολιασμούς...
προτιμώ να αφήνω τις αναλύσεις στις εύστοχες ερμηνείες του Ανδρέα αλλά και στο προσωπικό αίσθημα του κάθε αναγνώστη...
συνήθως εκφράζομαι με πρώτο ενικό αλλά εννοώ πρώτο ή και δεύτερο πληθυντικό και συχνά οι αναφορές μου είναι και κοσμοθεωρητικές εκτός από προσωπικές...
στο συγκεκριμένο : fair = Ανδρέας :" το ν' αναρωτιέται κανείς σε τι απ' τα δύο πλησιάζει περισσότερο "... εντελώς σωστά ( είχα μια αγωνία να την πω ; για το αν θα γινόταν κατανοητό )...
όλα τα ερωτήματα, οι έννοιες και οι συμβολισμοί είναι και έτσι και αλλιώς, όπως ορθά αναφέρει ο Ανδρέας...
άρα και το ασήμι συμβολίζει και τις θετικές και τις αρνητικές του ιδιότητες ( και σαν αγάπη αλλά και σαν μέσον συναλλαγής ή εξουσίας - κυριαρχίας - υποτέλειας )...για να καταλήξει στο διττό ερώτημα " πόσο υπάρχουμε στο Θεό και πόσο στο αγρίμι " ; ...
Σας ευχαριστώ όλους για όλα...
| |
RoadPoet
10-06-2011 @ 05:07 | Ευτυχώς δεν μπλέξαμε...
Σοβαρά μιλώντας πάντως, αξίζουν συγχαρητήρια και στη Χριστίνα για το ποίημα της και την απόλυτη εναίσθησή του (όπως αποδεικνύεται από το κατα(π)ληκτικό της σχόλιο) και στους κυρίους που απέδειξαν ότι γνωρίζουν πολύ καλά την τέχνη του πως να αποδομήσεις κάτι χωρίς να το καταστρέψεις... | |
Κοιτάζω μ(προ)στά.
10-06-2011 @ 07:36 | ΠΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ;; ΟΣΟ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑΑΑ ::smile.:: | |
TAS
10-06-2011 @ 08:48 | με αντικλείδι...αρκεί να παραμείνεις έτσι . .
...συνέχεια ιδιωτικώς . . | |
prince philip
10-06-2011 @ 10:17 | ................ τι να πω ????? ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
DimitrisPratsos
10-06-2011 @ 12:40 | μπραβο ΧΡΙΣΤΙΝΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
10-06-2011 @ 16:42 | Πόσο υπάρχω.....ή για πόσο υπάρχουμε;;;;;και κατα πόσο η διαδρομή που θα διανύσουμε και της μοίρας τα μοιράδια θα ναι δίκαια;;;;κατα που θα γείρει η ζυγαριά στη χαρά ή στη λύπη;;;;...... ::theos.::
Μεγαλείο Χριστινάκι μου!!!!!!!!!!!! ::love.:: | |
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
11-06-2011 @ 10:04 | ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ. ::theos.:: | |
Nasville
11-06-2011 @ 17:50 | πολυ ωραιο
στο μέταλλο της γυάλινης οργής !! | |
adespotoi
12-06-2011 @ 09:55 |
καλό απόγευμα Χριστίνα!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::smile.:: | |
χρηστος καραμανος
12-06-2011 @ 10:12 | Πόσο υπάρχω...
Πόσο υπάρχω
στο Θεό και στο αγρίμι...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Kostis Zorbas
12-06-2011 @ 11:18 | Θα σχολιάσω παραφράζοντας, αλλάζοντας και τροποποιώντας ελαφρώς ένα αγαπημένο ποίημα του Γιώργου Σαραντάρη...
δὲν ὑπάρχει θάλασσα δὲν ὑπάρχει χώρα
Ὅπου η ψυχή σου δὲ μιλά,
Ὅπου τὰ μάτια σου δὲ μιλοῦν
Τὰ μάτια σου μιλοῦν ἐγὼ χορεύω
Λίγη δροσιὰ μιλοῦν κι ἐγὼ χορεύω
Λίγη χλόη πατοῦν τὰ πόδια μου
Ὁ ἄνεμος φυσᾶ πού μᾶς ἀκούει...
Ξαδερφούλα...
... μια διαφορετική μουσική προσέγγιση:
http://www.youtube.com/watch?v=Hf13HjZbYPE
υπάρχεις εκεί που ανθίζει η μέρα
εκεί που καίγεται η ματιά
κι η καρδιά μαθαίνει να πετά
σα μια διάφανη σφαίρα...
::love.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
adespotoi
14-06-2011 @ 15:46 | να είσαστε καλά Χριστίνα πάρε κι από μένα ένα τραγουδάκι με
αγάπη. ::theos.:: ::hug.:: ::smile.::
http://www.youtube.com/watch?v=zh_8aYgscw4 | |
nikarios
18-06-2011 @ 04:58 | Πόσο υπάρχω!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=jtOxLn5DsOc | |
Ιχνηλάτης
07-04-2012 @ 20:22 | Εγώ πάλι διακρίνω μια αφάνταστη ταπεινότητα στο κείμενο.
Την ταπεινότητα, αλλά και το παράπονο του θνητού!
Μνήμη, μέταλο, Θεός, ασήμι! Ολα αθάνατα!
Και μείς αγρίμια και εαύλωτοι. Με λιγοστό χρόνο στο σύμπαν, να πετύχουμε το ακατόρθωτο.
Πόσο υπάρχουμε; Τώρα που ήδη χαθήκαμε! | |
 |
