| [font=Georgia][color=black] Πριν στεγνώσει μέσα μου η ζωή
και με χωνέψει η γη σαν το ξερό κλαδί
απ΄τον αέρα θα αποστραγγίζω όνειρα
κι ανάσες αιθέριες ξεχασμένες απ΄το θάνατο
Σαν ελιξίριο σε κρυστάλλινο σκεύος
σταγόνα τη σταγόνα γενναίο απόσταγμα
ο ιδρώτας ψυχών που έκτισαν κόσμους αλλιώτικους
Δεν φοβάμαι πια
Μια σταγόνα στο μηδέν είναι αρκετή
να πάει ότι είμαστε, πιο πέρα [/color][/font]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|