| |
Τη μέρα στη δουλειά
να σε ξεχάσω προσπαθώ,
πνιγμένος στα χαρτιά
σε σβήνω απ' το μυαλό,
μα στην καρδιά μου
γράφτηκες με ανεξίτηλο μελάνι,
δεν είσαι πια δικιά μου
μα η σκέψη σου θα με τρελάνει.
Το βράδυ στα μπαράκια
κερνάω τον καημό μου,
γεμίζω τα τασάκια
κι αδειάζω το ποτό μου
μα όσο κι αν καπνίσω
κι ακόμη κι αν μεθύσω
η σκέψη σου αρκεί
να υψωθεί σαν φυλακή.
Φύγε ή άσε με να φύγω,
σβήνω λίγο λίγο
απ' τη δική σου τη φιλία.
Σαν της αράχνης τον ιστό
μ' έχεις τυλίξει και πονώ,
ζητάω ελευθερία. (ρεφρέν)
Φύγε σε παρακαλώ,
δεν έχω πια καιρό
για ψεύτικες φιλίες.
Εγώ σου ζήτησα αγάπη
κι εσύ μου ρίχνεις στάχτη
με δικαιολογίες.
Μέρα και νύχτα προσπαθώ
απ' την αγάπη σου ν' αποτοξινωθώ,
να φύγω μακριά σου, να χαθώ
σε άγνωστα, κρυμμένα μονοπάτια
προτού με δεις και πληγωθώ
απ' τη φωτιά που έχεις μες στα μάτια.
Μέρα και νύχτα προσπαθώ
κι όμως δεν είναι αρκετό,
ένα σου μόνο χάδι
και ζοφερό σκοτάδι
το σώμα μου τυλίγει,
η σκέψη σου με πνίγει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
