| |
Γκριζάρουν οι κρόταφοι των γραφών...
τραχύς ο χρόνος...
πειρατής της άνοιξης...
ξεκλήρισε τους πρώιμους μίσχους...
φευγαλέα η όραση΄...
γυμνή...
σκόνταψε στο πλατύσκαλο...
απέβαλε...
νόθες κληρονομιές...
συμβολαιογραφικές παρεμβάσεις...
στα λευκά σεντόνια των υπο-σχέσεων...
εκ-πορνεύτηκαν οι συν-ουσίες...
της σκέψης...
του κορμιού...
σε κακόφημες πλατείες...
αδιέξοδα σοκάκια...
κι εγώ...
δεν ήμουν καν περαστικός...
σε συχνότητες κατ-άδικων...
άτρωτος...
από λοιμώδεις ασθένειες...
ανέπαφος...
από δυσοσμίες τρελών...
Ατόπημα μέθης...
στο τραπέζι των χρωμάτων...
που θρυμμάτιζα ποτήρια...
για λίγο γλυκό κρασί...
κόκκινο...
μπερδεμένο με αίμα...
που ανα-παρήγαγαν παλινδρομήσεις...
παρα-σύροντας στα τάρταρα...
ναυάγια πρώην καιρών...
εντός μας...
Αύριο...
θα λιμάρουμε τον ορίζοντα...
τραυματίστηκε απ' τις αισθήσεις...
αναθυμιάσεις υπερθετικού βαθμού...
Αύριο...
ορειβάτες...
σκαρφαλώνοντας στο ίδιο βουνό...
μαριονέτες...
αγκαλιάζοντας νάρκες...
που έχτισαν τα χείλη...
μπερδεύοντας άκομψα...
τις ανατολές...
απο-προσανατολίζοντας...
εκούσια...
την επανάσταση...
των δικών μας ψυχών...
τόσο απλά...
τόσο "ανώδυνα"...
τόσο ανόητα...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
