stixoi.info: Φιλοπράγμων Έρως

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Φιλοπράγμων Έρως

Πονάνε οι καλημέρες που δεν μου’ πες.
Τις μαζεύω μία προς μία στο λεύκωμα που λέγεται «Απουσία»
-μικρά χαρτόσημα στην κόγχη ενός ονείρου
που ξεμάκρυνε τόσο πολύ, όσο να μη μπορώ πια να το αγγίξω-.

Τέμνω τις άκρες των δαχτύλων μου στα ξέφτια της μέρας.
Πόσο επιτέλους να τραβήξω το ρούχο του κόσμου στο στήθος μου;
Η γύμνια θερίζει. Τα πέλματα τρέμουν. Κατάσαρκο λάθος.

Σήμερα έμαθα πώς χάνεις κάποιον λέγοντας του σ’ αγαπώ.

Σήμερα έμαθα να ελπίζω πριν το τέλος.
Μακάρι να μπορούσα να χαθώ σε αυτό το βλέμμα,
το χωρίς μάτια και χρώμα- το χωρίς θεό ή διάβολο.

Ίσως έτσι να ήταν πιο ωφέλιμη η βόλτα μας•
με το δικό σου χέρι πλεγμένο στη ροή των κυμάτων
και τις φωνές των γλάρων να φωνάζουν πως δεν ήρθες.

Ποτέ δεν ήρθες. Στιγμές κι αν σ’ έφερνα κοντά μου,
μου μιλούσες για εκείνα που χάσαμε με τα χέρια ανοιγμένα στον ήλιο,
για το κόστος μιας ακραιφνούς παράδοσης, όταν ο ένας γίνεται δύο.

Δυο πόδια ταξίδι και δυο χέρια ουρανός είναι ο άνθρωπος.

Κλείνω τα μάτια να αποφύγω την αλήθεια
που κόβει βόλτες στο απέναντι στενό του εγωισμού μου.
Περίεργα πράγματα. Λες και ποτέ δεν υπήρξε το Eμείς
δίπλα στο Εγώ και το Εσύ του αθώου Ανθρώπου.

Πράγματα. Γίναμε όλοι μας πράγματα.
Η κτητικότητα μας έκανε έτσι.
Η ψυχή μας σαν πράγμα. Η καρδιά μας, Το Πράγμα.
Η λογική των πραγμάτων. Η λογική των θαυμάτων.
Η λογική της αγάπης - Ανύπαρκτη.

Αύριο έλα να μου πεις για τις σιωπές που σκοτώσαμε
πάνω στη μύτη ενός αιμοδιψούς στυλό.
Αύριο έλα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

monajia 13-06-2011 @ 07:04	Αύριο έλα να μου πεις για τις σιωπές που σκοτώσαμε πάνω στη μύτη ενός αιμοδιψούς στυλό. Αύριο έλα. EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ..................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος 13-06-2011 @ 07:12	Κλείνω τα μάτια να αποφύγω την αλήθεια που κόβει βόλτες στο απέναντι στενό του εγωισμού μου. Εξαιρετικό Καλό απόγευμα Αθανασία ::yes.:: ::yes.::
Denis 13-06-2011 @ 07:30	Φιλοπράγμων ή, μάλλον, πολυπράγμων λόγω οίστρου, ναι, αλλά και φιλοπαίγμων! Κάπως έτσι συμβαίνουν τα πράγματα, όταν ο έρωτας μετατρέπεται από ''αυλή των θαυμάτων'' σε κελί των τραυμάτων... ::hug.:: Σημειώνω μιαν... αλλόκοτη πρόταση: "Τέμνω τις άκρες των δαχτύλων μου στα ξέφτια της μέρας."... Και μιαν... αινιγματική φράση: ''μου μιλούσες [...] για το κόστος μιας ακραιφνούς παράδοσης, όταν ο ένας γίνεται δύο.''... ::huh.::
RIGA30 13-06-2011 @ 08:09	Αύριο έλα να μου πεις για τις σιωπές που σκοτώσαμε πάνω στη μύτη ενός αιμοδιψούς στυλό. Αύριο έλα. αν υπαρξει το αυριο για το οποιο παλευουμε εγω θα ελθω σίγουρα στο γυρισα αναποδα και πιο αισιοδοξα ::laugh.:: Την καλησπερα μου
νετη541 13-06-2011 @ 08:20	...εγώ ξώμεινα και πάλι στο κατάσαρκο λάθος...τυχαίο;..
oneiropola 13-06-2011 @ 09:01	Κλείνω τα μάτια να αποφύγω την αλήθεια που κόβει βόλτες στο απέναντι στενό του εγωισμού μου. Περίεργα πράγματα. Λες και ποτέ δεν υπήρξε το Eμείς δίπλα στο Εγώ και το Εσύ του αθώου Ανθρώπου. Εξαιρετικο !!! ::theos.:: ::theos.:: την καλησπερα μου Αθανασια !!!! ::hug.::
γαλάζια πεταλούδα 13-06-2011 @ 09:16	Η γύμνια θερίζει. Τα πέλματα τρέμουν. Κατάσαρκο λάθος. όσο το διαβάζω δυσκολεύομαι να επιλέξω ::theos.:: υπέροχο όλο!!!!!!!!! ::theos.::
ΑΠΡΙΛΗΣ 13-06-2011 @ 09:25	Δυο πόδια ταξίδι και δυο χέρια ουρανός είναι ο άνθρωπος. Αυτός ο στιχος από μόνος του ειναι ένα ποίημα και μάλιστα σπουδαίο.
φλοισβος 13-06-2011 @ 09:49	Εκπληκτικό όλο!! Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
RoadPoet 13-06-2011 @ 09:58	Πονάνε οι καλημέρες που δεν μου’ πες. Τις μαζεύω μία προς μία στο λεύκωμα που λέγεται «Απουσία» Να η αιτία που συνέχισα να διαβάζω και...δεν το μετάνοιωσα...
Kostis Zorbas 13-06-2011 @ 13:53	Αθανασία... απλά υπέροχο. τρυφερό κι αγαπημένο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
στίχος 13-06-2011 @ 13:59	Aκριβοθώρητη Αθανασία μας, με τον φιλοπράγμονα έρωτα( άκρως επιτυχημένη έκφραση), το λεύκωμα της Απουσίας και το απέναντι στενό του εγω'ι'σμού.....διατριβή....!!!!! ...θα συμφωνήσω με τον ΑΠΡΙΛΗ...αλλά θα προσθέσω ότι ο κάθε στίχος ( σου ) είναι και ένα ποίημα από μόνος του...!!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 13-06-2011 @ 17:19	Και βραβευμένο στους Δελφούς στους ποιητικούς αγώνες γιατί δε το αναφέρει κανένας. Ελπίζω να το ακούσω-απαγγελία youtube
DimitrisPratsos 14-06-2011 @ 03:07	ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΑΡΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf 16-06-2011 @ 06:20	Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο