| Ας ξανασπείρω το κρασί
καρπούς να μεγαλώσει
τηνύστερή μου τη γενιά
ελπίδα να τη δώσει
Ας ξαναβάλω τη φώνη
στ' ανέμου τη φευγάλα
με τα πουλιά μυνήματα
στην πόλη πάντε κι άλλα
Τα άγια σεισμοτρίζουνε
με κλάμα δίχως δάκρυ
μες' τη Ρωμα΄ι΄κή καρδιά
βαθιά υπάρχει άκρη.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|