| |
| | Ξεχασμένο Λουλούδι |  | | |
[I][align=center]Μαραμένο λουλούδι, ξεχασμένο, νεκρό
μες το χώμα
σα χαμένο πετράδι, στης ακτης τον αφρό
περιμένω ακόμα.
Περιμένω τη νύχτα, να με πάρει μακριά
ως τα αστέρια,
να ξεφύγω απ τα δίχτια που με δένουν κοντά
στη συνήθεια.
Έτσι όμορφο πάντα,πικραμένο, χλωμό
να κοιμάμαι,
έτσι αγέρωχο πάντα, με το Λίβα θεό
ελεύθερο θα' μαι.
Πέταλα σκορπισμένα, στου ουρανού τη ποδιά
θα χαλάνε
πέταλα μαραμένα, της ψυχης τα φιλιά
που πονάνε.
Ένα αγκάθι αξίζει, μα πεθαίνει εκεί
που γεννιέται,
σαν αγάπη που αγγίζει, σκοτώνει τη λογική
που ξεχνιέται.
Μ' αεράκι να πλέω σε κατάρτια παλιά
να μη φοβάμαι
τη καρδιά μου να κλαίω, να ζητάω ξανά
ότι θυμάμαι..
Μα μόνη θα 'μαι, κι ας φοβάμαι.. [/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | kasabalaki_92@hotmail.com | | | |
|
John Fenix
22-06-2011 @ 04:44 | Καταπληκτικο.Εχεις μεγαλη ανεση στο γραψιμο.Πολυ ομορφο.Μπραβο!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | monajia
22-06-2011 @ 04:46 | ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΜΙΧΑΛΗΣ 63
22-06-2011 @ 05:01 | Πολύ ωραίο.Μπράβο. !!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | future_singer
22-06-2011 @ 05:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία...
22-06-2011 @ 05:59 | Μ' αεράκι να πλέω σε κατάρτια παλιά
να μη φοβάμαι
τη καρδιά μου να κλαίω, να ζητάω ξανά
ότι θυμάμαι..
Μα μόνη θα 'μαι, κι ας φοβάμαι
Πανέμορφο ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | aspigon
22-06-2011 @ 09:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | oneiropola
22-06-2011 @ 11:31 | Πανεμορφο !!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | αντικλείδι
22-06-2011 @ 11:31 | Ωραιότατο !!! | | AETΟΣ
22-06-2011 @ 16:00 | Υπέροχο!!!!!!!!!
Καλησπέρα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
