|
mila moy 22-06-2011 @ 17:54 | Ένας δικός σου κόσμος τόσο μικρός,
μα ένας μεγάλος εαυτός σαν μεγεθυντικός φακός
και η τραγική ειρωνεία στην ιστορία,
πιο πολύ από όλους να νιώθεις αδυναμία.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | στίχος 22-06-2011 @ 20:56 |
Ο εγωιστής δεν ανέχεται τον εγωισμό.....!!!
| | monajia 23-06-2011 @ 00:46 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | gk_giotaki 23-06-2011 @ 03:49 | Yπέροχο όλο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | barboutsala 23-06-2011 @ 04:02 | εγώ πάλι έχω μια δυσανεξία στις υπεράνω δηθενιές | | Aνδρέας Lark 23-06-2011 @ 11:19 | Έχει λίγη στόφα ο στίχος πράγμα το οποίο βρίσκω ιδιαίτερα 'λειτουργικό' στο πορτρέτο ενός εγωιστή...επίσης, πολύ έξυπνο βρίσκω το ρυθμό του, πάει στο ζεϊμπέκικο, που είναι ο πλέον 'προκλητικός' της προσοχής χορός...(όταν χορεύεται σωστά και χωρίς να έχει τις ευκολίες του τσιφτετελιού)... | | Pavlos Melas 26-06-2011 @ 13:19 | Ένα λάθος που ίσως το δικαιολογώ,
μα ένα ολέθριο πάθος που δεν συγχωρώ.
Μια ‘’αρετή’’ για όσους νιώθουν άδειοι,
στον κόσμο τους μένουν αυτοί και το σκοτάδι.
Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλή Κυριακή | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|