| |
Μη ζητας να με καταλάβεις,
αν οι σκέψεις σου κοιτάζουνε τη μέρα,
κι αν τα μάτια σου δεν πάνε παραπέρα.
Μη ζητάς να με καταλάβεις,
όταν κλαίω μόνη ξαφνικά,
όταν θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη τελικά,
όταν σου παίρνουν την τύχη στα ψυχρά,
όχι μη με ρωτάς, δεν πάω πουθενά.
Δε θα την κυνηγάω σου υπόσχομαι,
θα κλαίω μόνη σιωπηλά,
μα δεν σε αγάπησε ούτε μια φορά,
μα πως έγινε ο φόνος τελικά;
Μη με λυπάσαι αν ξέρεις,
πως το δέντρο σου, εγω ποτίζω,
κι αν είμαι έτοιμη τη ζωή μου να αφήσω,
μα χωρίς εσένα πως θα ζήσω;
Μαύρα φτέρα μου, με πετάτε στο χθές
με σκισμένες σελίδες, μα τι να σου πουν κι εκείνες.
Φως μου να γράφεις, ιστορίες παλιές,
σε όνειρα πνιγμένες, μου τελειώσανε οι πένες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
