| |
Είναι κάποιες γυναίκες, δυστυχώς οι μισές
που κι αν ζουν στο παρόν μας, μας αγγίζουν στο χθες
μ’ ένα ίσως στο τώρα, με ένα πρέπει γι’ αυτές
μία τέτοια γυναίκα, μας γεμίζει πληγές
Είναι κάποιες γυναίκες, πάνω κι απ’ τις μισές
που κρατούν την καρδιά μας, να αναπνέουν μ’ αυτές
να υπάρχουν σε εκείνες, να μη νιώθουν φτηνές
όταν τρέχει το δάκρυ, στις δικές τους πληγές
Μία τέτοια γυναίκα, το δικό μου παρόν
μία τέτοια γυναίκα, το δικό σου απών
με ένα αντίο ρε φίλε, με ένα αντίο γι’ αυτές
το όνομα τους χαράζουν, σε καρδιές αντρικές
Είναι κάποιες γυναίκες, δυστυχώς οι μισές
που πληγώνουν το τώρα, γιατί νιώθουν φτηνές
μ’ ένα ίσως για εκείνες, μ’ ένα θέλω γι’ αυτές
δεν τις νοιάζει πως νιώθεις, δανεικές οι στιγμές
Είναι κάποιες γυναίκες, πάνω κι απ’ τις μισές
που κρατούν την καρδιά μας, από φόβο στο χθες
να αναπνέουν με εκείνες, τις δικές μας καρδιές
για να νιώσουν αγάπη, να μη νιώθουν κενές
Μία τέτοια γυναίκα, το δικό μου παρόν
μία τέτοια γυναίκα, το δικό σου απών
με ένα αντίο ρε φίλε, με ένα αντίο γι’ αυτές
το όνομα τους χαράζουν, σε καρδιές αντρικές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
