| |
Βγαίνω βόλτα στην λεωφόρο μετά τα μεσάνυχτα
Τα αυτοκίνητα λίγα. Φώτα, νύχτα
κι ησυχία, παρέες μεταναστών
περπατάν στα πεζοδρόμια. Βλέπω τριγύρω μου,
σκέφτομαι το χτες, το πόσο σκληρό ήταν,
γεμάτο παραμύθια, όνειρα και φόβο.
Δεν ξέρω ποιος είμαι, δεν ξέρω που πάω
Θα περιμένω το ξημέρωμα, καθώς προχωράω
Τον ήλιο που θα βγει πάνω απ την μακριά άσφαλτο,
πάνω απ τα κτίρια, πάνω απ την πόλη.
Το φως που θα πονέσει τα μάτια μου,
σαν την σκληρή αλήθεια που αποσύρει το ψέμα,
και τότε θα χουν όλα πεθάνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
