stixoi.info: Κάτι απ' το χθες μας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κάτι απ' το χθες μας

« Ήταν μόνο μια μέρα» , θα πεις.
Κι έσβηνε –θυμάμαι- το κύμα πάνω στις μύτες των ποδιών σου

Μικρές στιγμές που κάρπισαν σα δέντρο στη μνήμη.

Τόσο λίγο σε κράτησα
ώστ’ έμαθα να αγγίζω τη φωτιά δίχως φόβο.
Στάχτες στο βλέμμα σου.

Πήρες μια πέτρα τόση δα και την έκανες να μοιάζει
το κέντρο του κόσμου
Την ακούμπησες τρυφερά στον γυμνό αφαλό σου.

Μετουσίωση.
Έγινε η θάλασσα φιλί
από πληγή που ήταν

Να, ποια η γεύση των ερώτων.

Η αρχή του σούρουπου πίσω απ’ τους μύλους του νερού.

Μέσα στις χούφτες σου μια στάλα ηλιοβασίλεμα
κι από το δέλτα του αρχινημένου ορίζοντα

Ήρθε ένας γλάρος να χαράξει τα αρχικά σου.

( Όλα αρχίζουν και τελειώνουν
με τις λέξεις που δεν είπαμε. )

Έπειτα, σφιχτά ένα σύμπλεγμα χεριών
οδηγούσε το σούρουπο πάνω απ’ τα πρόσωπα μας.

Σιωπή.

Ένα κάστρο γεννήθηκε και πέθανε μόνο για εμάς.
Μια βουβή συγκυρία βλεμμάτων.

Μα ήταν και η νύχτα
-θεέ μου, τι νύχτα-
με το φεγγάρι που σιγόκαιγε μέσα απ’ τις τούφες των μαλλιών σου.

Τόσο μισό, τόσο λειψό, (τόσο γεμάτο από εμάς
χωρίς εμάς.)

Φάγαμε λοιπόν όλη τη νύχτα σε μια μπάλα παγωτού
και θυμηθήκαμε ξανά την χαμένη παιδικότητα μας.

Κατηφορίσαμε λες κι είχαμε πιει το τελευταίο καραφάκι της αγάπης.

Στοιχηματίζω,
πως το παγκάκι που καθίσαμε έχει κρατήσει κάτι απ’ το σχήμα μας
( η κάθε μέρα κλέβει κάτι από το χθες μας.)

Κοιμήσου, αγάπη μου.
Σε χρόνο αόριστο δεν θέλω να μιλάω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

Tikalouba 25-06-2011 @ 06:39	Φάγαμε λοιπόν όλη τη νύχτα σε μια μπάλα παγωτού και θυμηθήκαμε ξανά την χαμένη παιδικότητα μας. Κατηφορίσαμε λες κι είχαμε πιει το τελευταίο καραφάκι της αγάπης. Στοιχηματίζω, πως το παγκάκι που καθίσαμε έχει κρατήσει κάτι απ’ το σχήμα μας ( η κάθε μέρα κλέβει κάτι από το χθες μας.) Κοιμήσου, αγάπη μου. Σε χρόνο αόριστο δεν θέλω να μιλάω. ::rol.:: ::yes.:: ::hug.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 25-06-2011 @ 07:54	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Sofitsa 25-06-2011 @ 09:01	::theos.:: ::love.::
ALIROS 25-06-2011 @ 12:57	::love.:: ::love.:: ::theos.::
καζανάκι 25-06-2011 @ 15:42	::theos.:: ::angel.::
AETΟΣ 26-06-2011 @ 00:50	::yes.:: ::theos.::
φλοισβος 26-06-2011 @ 03:54	Από τα ομορφότερα που έχω διαβάσει στους "στίχους"... Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή.. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Σελίνα 26-06-2011 @ 05:18	Φιλενάδα... Συγκινημενη..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο