| |
Εγώ είμαι το παιδί που έπεσε από τ' άστρα.
Και γύρισε το κόσμο όλο για να σε βρει.
Δεν είμαι ένας ιππότης που δαμάζει κάστρα.
Μα ένας πρίγκιπας μικρός του Exupéry.
Εγώ είμαι το παιδί που ξέβρασε το κύμα.
Αυτός που όταν πονά γελάει πιο πολύ.
Δεν είμαι παρά ένα ξεχασμένο ποίημα.
Στου αλεξανδρινού Καβάφη την ακτή.
Εγώ είμαι το παιδί που στα όνειρα γεννιέται.
Μα σβήνει πάντα όταν έρχεται η αυγή.
Αυτός που σα σκιά μονάχος του πλανιέται.
Με άσβεστη τη δίψα πάντα για φυγή.
Εγώ είμαι μονάχα ένα παιδί...
R
Κι αν κι εσύ κοιτάς τον ουρανό,
κι αναρωτιέσαι πως περνώ,
όταν δεν είμαστε μαζί.
Κι αν κι εσύ έχεις έρθει απ' αλλού,
στοιχειό αν είσαι του μυαλού,
τότε ασ' το μέσα μου να ζει.
-
Εγώ είμαι το παιδί με τ' ασημένιο δάκρυ.
Γλυκάλμυρο φιλί που καίει τις ενοχές.
Φωτιά που τις ψυχές τυλίγει απ' άκρη σ' άκρη.
Που όμορφη σε βρίσκει ακόμα κι όταν κλαίς.
Εγώ είμαι το παιδί που πάντα ταξιδεύει.
Στους πέντε ανέμους και τους τρεις ωκεανούς.
Εκείνος που ζυγώνει κι ύστερα αλαργεύει.
Σα γυρολόγος σε παράξενους καιρούς.
Εγώ είμαι το παιδί το γνώριμο μα ξένο.
Αυτός που πάντα με τα μάτια σου μιλάει.
Στου Απόλλωνα το άρμα σχέδιο λαξεμένο.
Αυτός που όταν φοβάται τραγουδάει.
Παιδί είμαι που ξέρει ν' αγαπάει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
