| |
Θέλω ν αγγίξω το φεγγάρι...
να το σφίξω στα στήθη...
μετα-φέροντας τους παλμούς μου...
μέσα του...
μονάχα μια φορά...
ας είναι μονάχα μία...
να "κλέψω" μια στάλα απ' το φως...
κι αν νιώσει πως δεν έλαμψε η ψυχή μου...
πως το πρό-δωσε η πρό-κληση μου...
ας με ματώσει...
δεν θα δακρύσω...
δεν θα πονέσω...
μονάχα θα προσ-εύχομαι...
να μην ξεφτίσει το καυτό κόκκινο...
να μην σφραγίσουν οι πληγές μου...
Θέλω...
να στιγματίσω την ζωή μου...
όπως το ένιωσα...
χαράζοντας την ποιό βαθειά τομή...
στην ανάσα των κυττάρων μου...
με αυτήν την στιγμή να ανασαίνω...
κι ας χαθεί στ' απέραντο...
...
Εγώ θα κυλιέμαι τα βράδια σαν παιδί...
παίζοντας με τις αλήθειας την αίσθηση...
πως μ' ερωτεύτηκε...
έστω στην ποιό μικρή δια-δρομή...
που ένιωσα τόσο έντονα...
ερωτοτροπώντας με την ανάμνηση...
χαμογελώντας με την ηδονή...
που γεύτηκα...
διψασμένος...
κι ανένταχτος...
σ' ένα όνειρο ζωής...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
