| |
| | Το κουτί του παππού |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Τι να ’ναι κρυμμένο στο μαύρο κουτί,
κάτω ’πό του παππού το κρεβάτι,
στα μαύρα παπούτσια του δίπλα που τι
να τα κάνω, δε μού ’ρχεται κάτι.
Αμέτρητα χρόνια περάσανε που
τον παππού τον κηδέψαμε πέρα,
σε φέρετρο μαύρο να ζει του λοιπού,
με κουστούμι, γραβάτα και βέρα.
Λίγο-λίγο τού μοιάζω και πιο πολύ,
μέχρι που και τα ρούχα του βάζω
και κάνω τη σκέψη την αμαρτωλή,
γράμματά του να βρω να διαβάζω.
Του κάκου τριγύρω γυρνώ τη ματιά
(μέσα ’δώ κι ο παππούς είχε ζήσει),
για τίποτα κιτρινισμένα χαρτιά,
γυναικών που τον είχαν ποθήσει.
Μπορεί τελικά ’ποφερτό να ’ν’, αμέ,
να μην έχεις ν’ αλλάξεις κουβέντα,
αφού μόνος θα ’ταν κι αυτός σαν εμέ,
μιας και λείπουνε τα ντοκουμέντα.
Αλήθεια, σε τούτο το μαύρο κουτί,
ο παππούς φυλαγμένο τι να ’χει,
ξουράφια παλιά, χάντρες ή μπικουτί,
κάποια χειροβομβίδα ’πό μάχη;
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Ναταλία...
02-07-2011 @ 05:12 | Μπορεί τελικά να μην είν’ εμπριμέ,
να μην έχεις ν’ αλλάξεις κουβέντα,
αφού μόνος θα ’ταν κι αυτός σαν εμέ,
μιας και λείπουνε τα ντοκουμέντα.
Αλήθεια, σε τούτο το μαύρο κουτί,
ο παππούς φυλαγμένο τι να ’χει,
ξουράφια παλιά, χάντρες ή μπικουτί,
κάποια χειροβομβίδα ’πό μάχη;
Αν δεν το ανοίξεις δεν θα μάθεις ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Πολύ ωραίο | | monajia
02-07-2011 @ 06:59 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγνή
02-07-2011 @ 12:04 | δεν έχει συναίσθημα | | Υπερευαισθητηρας
05-10-2011 @ 00:33 | Νοσταλγία, θαυμασμός, πρότυπο, εξερεύνηση, ικανοποίηση, αγνότητα, αγάπη. Κάποια απ' αυτα, αν όχι όλα, είναι συναισθήματα. Είναι πολύ προσωπικό αυτό το ποίημα κι άλλο τόσο αληθινό. Αν γίνει τραγούδι, δεν ξέρω σε πόσους θ' αρέσει. Αλλά τι σημασία έχει; Ο Παππούς ακούει πάντα... | | ptoumassis
05-10-2011 @ 16:17 | Άλλαξα τη λέξη "εμπριμέ", η οποία διασώζεται ωστόσο στα σχόλιά σας... Νομίζω ότι τώρα το συναίσθημα δεν "σπάει", εξαιτίας του ...ξαφνιάσματος της αδόκιμης προηγούμενης λέξης, και ίσως δυναμώνει κιόλας...
Γρηγόρη, τρομερό το σχόλιό σου. Ευχαριστώ όλες και όλους για την αγάπη σας. Μού δίνετε δύναμη...
Πααγιώτης Τουμάσης | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
