Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι ύστερα φύγε
 
Να 'ξερα ποιος σκληρός θεός ποιος μοιραγέτης
Όποιους αγάπησα όρισε να ταξιδέψουν
Στα γόνατα να πέσω ταπεινός ικέτης
Σ' ένα όνειρο τουλάχιστον να επιστρέψουν

με λέξεις άηχους επιθανάτιους ρόγχους
Θαλασσοκόρη που εσιχάθης τα κοχύλια
Σε κράζω να ρθεις να με δεις προτού στους βρόγχους
Δεν μείνει αναπνοή ούτε χρώμα στα χείλια

Τώρα που ‘πιάσαν στο χορό οι Εσπερίδες
Και βούτηξε γυμνή στο Αιγαίο η σελήνη
Με τις πορτοκαλί μαρμαρυγές που αφήνει
βαμμένη λίγο να σε δω κι ύστερα φύγε



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ανώνυμο σχόλιο
11-10-2005
Φοβερό Χρήστο...νά 'σαι καλά...
jaxlarus
11-10-2005
Χρήστο, όμορφο. Πολλοί βρόγχοι-βρόχοι-ρόγχοι έπεσαν σήμερα. Μην τους πνίξουμε! ;-)
BonnieJo
11-10-2005
"Θαλασσοκόρη που εσιχάθης τα κοχύλια.... "για άλλη μία φορά, δηλώνω πιστή αναγνώστης..
EKI
11-10-2005
Σωστός ο κουμπάρος, ειδικά αυτό πορτοκαλί..... που αφήνει η σελήνη, φοβερό.
jaxlarus
11-10-2005
ΕΚΙ: :-) Και συμφωνώ, για το ύστατο δίστιχο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο