| |
Θα χαραμίζομαι σε άδειες γειτονιές
Και θα ξοδεύω λίγο-λίγο τη ζωή μου
Μόνος θα ζω
Θα περιμένω να γυρίσεις όταν θες
Και θα γεμίζω αυταπάτες τη ψυχή μου.
Θα το γιορτάζω το κενό μου με κρασί
Μ' ένα τσιγάρο που τα κύτταρα νεκρώνει
Μόνος θα ζω
Έτσι γουστάρω να πεθάνω ένα πρωί
Χωρίς να ξέρω τι για μένα ξημερώνει.
Θα περπατάω στη τυφλή μου διαδρομή
Σ' ένα γκρεμό που το μυαλό μου αγριεύει
Μόνος θα ζω
Στην πιο παράξενη του κόσμου εποχή
Και σ' ό,τι αδιάφορα περνά και με μπερδεύει.
Θα ταξιδεύω σε λιμάνια μακρινά
Με μια σχεδία που την έφτιαχνα για χρόνια
Μόνος θα ζω
Μα το φοβάμαι πως τα λόγια μου αυτά
Θα ξεθωριάσουν σαν φτηνιάρικη κολόνια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
