| |
[align=center]Τελευταίο στάδιο
Εξαντλήθηκαν τα κουράγια,
οι θετικές δηλώσεις και οι οραματισμοί του επιθυμητού
έδωσαν τη θέση τους σε : «Βόηθα ,Παναγίτσα μου» ή
«Ας μην το πιω ,Θεούλη μου, το πικρό ποτήρι…ακόμα»
Τώρα παλεύουμε με πυρετούς ,που δεν πέφτουν,
με λοιμώξεις ,που βρίσκουν πρόσφορο το λιπόσαρκο κορμάκι…
στο νοσοκομείο δεν μας κρατάνε πια…
«Μην περιμένεις και πολλά..»με συμβούλεψε ο Σταρ –Διευθυντής της κλινικής
Ναι αλλά…
Είναι η μαμάκα μου ,κι ας είναι μεγάλη στα χρόνια,
στο τελευταίο στάδιο Αλτχάιμερ, δεν με αναγνωρίζει εδώ κι ένα χρόνο,
σχεδόν με το ζόρι την ταΐζουμε,
ενώ σφραγίζει με χαριτωμένο πείσμα το φαφούτικο στοματάκι της .
Όταν ήταν γερή σκοτωνόμασταν στον καυγά, διαφωνούσαμε σε όλα,
ένοιωθα πως με απαξίωνε, έλεγε πως δεν την σέβομαι…
Απ’το περασμένο Σεπτέμβρη ζω για ένα ανοϊκό της χαμόγελο,
ένα φιλάκι κι ένα χάδι στο κάτασπρο κεφαλάκι της…
Ποτέ δεν θα είμαι «έτοιμη» , ούτε η λογική ,που τετραγωνίζει καταστάσεις είναι το φόρτε μου
Αφήνομαι στο συναίσθημα και θα πάω έτσι ανυπεράσπιστη προς το τέλος , στηριγμένη με κλάματα στους δικούς μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
