| |
Ένας μικροαστός καθότανε,
στον καθρέφτη του κοιτιότανε,
και αναπολούσε άλλα χρόνια,
πριν τον ρίξουνε στα όρνια.
-
Έχοντας μηδαμινή αξία,
έπιανε την πρώτη ευκαιρία,
που του έδινε ο καπιταλισμός,
και ο πράσινος ωχαδερφισμός.
-
Άνοιγε εύκολα ένα μαγαζάκι,
κονόμαγε μπόλικο παραδάκι,
που ασυλλόγιστα σκορπούσε,
και μέσα στη χλίδα ζούσε.
-
Αν δεν τούφταναν τα χρήματα,
περνώντας από σαράντα κύματα,
πήγαινε σε κάποια τραπεζούλα,
δανεικά έπαιρνε στη ζούλα.
-
Έτσι πέρναγε χρόνια ωραία,
γύριζε και με καμιά παλιοπαρέα,
έτρωγε, έπινε και αποθήκευε,
το καπιταλιστικό καλάμι καβαλίκευε.
-
Ο καπιταλισμός αναπτυσσότανε,
τον μικροαστό δεν τον φοβότανε,
τούδινε κανένα κομματάκι πίττας,
μέχρι να τον κάνει, οπαδό της ήττας.
-
Τούστησε λοιπόν, μέγιστη παγίδα,
σήμερα του ρίχνει μία καταιγίδα,
του παίρνει πίσω, ότι τούχε δώσει,
τα κεφάλαιά του επιθυμεί να σώσει.
-
Κι ο μικροαστός γίνεται φτωχός,
μα δεν το πιστεύει δυστυχώς,
κάθεται αποχαυνωμένος να τον σκίσουνε,
κι απ την κοινωνία να τον αφανίσουνε.
-
Δύο τάξεις, μένουν μες την κοινωνία,
οι φτωχοί εργάτες κι η πλουτοκρατία,
τα μεσαία στρώματα, τώρα εξαφανίζονται,
παρότι ακόμη, στον καπιταλισμό ορκίζονται.
-
Ο μικροαστός σε λίγο δεν θα υπάρχει,
ή ο καπιταλισμός ή ο κομμουνισμός θα άρχει,
ας διαλέξει ποιος θάναι ο σύμμαχός του,
η εργατική τάξη πάντως, δεν είναι εχθρός του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
