| |
| | Μόνος Πάλι |  | | |
Μόνος πάλι,
αγκαλιά με τις θύμισες. Παρέα με φαντάσματα που γρατσουνάνε το μυαλό μου με τις αλυσίδες τους.
Που να στραφώ;
Τα όρνια κάνουν κύκλους πάνω απ’ το κεφάλι μου. Περιμένουν να πέσω…
Ψάχνω το μονοπάτι της ζωής μου, μα νομίζω πως γυρνώ γύρω από τον εαυτό μου.
Γύρω μου ψυχές, μαυρισμένες από το μίσος και την κακία. Τα δόντια τους κομματιάζουν τις σάρκες μου. Δε μπορούν όμως να πειράξουν την ψυχή μου. Αυτή με κρατάει, από αυτήν παίρνω δύναμη να συνεχίσω.
Όχι, δεν θα πέσω. Θα περπατώ μέχρι το δέρμα να λιώσει κάτω απ’ τα γυμνά μου πόδια.
Μόνος…
Αυτοί που πίστεψα, με πρόδωσαν.
Αγάπη, μίσος, έρωτας, θάνατος…
Όχι, όχι εγώ!
Δεν είμαι εγώ αυτός που πεθαίνει.
Ή μήπως είμαι;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | You can't break my spirit, its my dreams you take... | | | |
|
monajia
29-07-2011 @ 13:50 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ........................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Αγνή
29-07-2011 @ 16:49 | όχι, δεν είσαι. είσαι αυτός που αποφασίζει αν θέλει
να είναι γιά ένα διάστημα αυτός που πεθαίνει ή αυτός
που δεν πεθαίνει...
::up.:: | | John Fenix
29-07-2011 @ 17:41 | Πολυ ομορφο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
29-07-2011 @ 18:23 | Όχι, δεν θα πέσω. Θα περπατώ μέχρι το δέρμα να λιώσει κάτω απ’ τα γυμνά μου πόδια.
Πολύ δυνατό!!!
::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
