Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271246 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρμες ελπίδες
 από μια δανεισμένη φράση του Jaxlarus στον οποίο και αφιερωνεται εξαιρετικά
 
Αλλά να που τις έρμες τις ελπίδες,
τα φτερά που μου γυρεύουν ουρανό,
δε λέω τα δόλια να τα κόψω, είδες
ας τα τρώει η σκουριά μες το νερό

η ελπίδα γίνεται βαθειά πληγή
όταν τα μάτια συχνά θολόνουν
κοιτώντας τον ήλιο στην αυγή
υποταγή στη μοίρα τους δηλώνουν

το κορμί αυτό στεγνό, κυρτώνει
σα ν' άδειασε με ένα στεναγμό
το βάρος των ονείρων του σηκώνει
λες κι έβαλε για στόχο, το χαμό

και η λύτρωση που ποτέ δε φτάνει
να δώσει μέσα σου γλυκήν ειρμό
μικρή είναι η ζωή, έχω αποκάμει
προορισμό θα έχω, έσχατο συρμό

συρμό που θα με φέρει πίσω πάλι
πάνω στις ράγας τον τρελλό ρυθμό
σε κείνο το άδειο μικρό ακρογυάλι
να μετρώ χαμένα λόγια, στο βυθό

Ζαχάρω 12/10/05



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

karosmi@yahoo.gr
 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
13-10-2005
Καλημερα Μιχαλη, πολυ καλο.....γμτ δεν βρισκω και κανενα λαθος
EKI
13-10-2005
Ωραίο Μιχάλη
χρήστος
13-10-2005
πολύ όμορφο
elli
13-10-2005
Υπέροχο Μιχάλη ;) ;)
annaΤi
13-10-2005
Πατρίδα, ωραίο!!!!
επισκέπτης
13-10-2005
...καλό, ωραίο, όμορφο, υπέροχο δεν μένει και τίποτα να πω διαφορετικό, θα συμφωνήσω!
jaxlarus
13-10-2005
Ναι… Θα συμφωνήσω, με κίνδυνο να έρθω σε σύγκρουση με τον ίδιο τον εαυτό μου [βλ. “Κορμί Αδειανό”, όπου και…αυτοακρωτηριάζομαι!]. Τελικά, όπως έλεγα και στην Κάτια [poem_id=15949], αρνούμαι να τη βάλω την τελεία, στρεφόμενος στην εξαδέλφη της την άνω τέτοια. “Ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα / άγγελο της χαράς κι εκδικητή αντάμα / τους ανθρώπους που χωρίσαν / πάλι να ενώσει”. Για τους στίχους σου, πολύ σ’ ευχαριστώ, ωρέ Μιχάλη… Την πρόσκληση για…το γνωστό εκείνο τρένο την πήρα και ίσως κάποτε να ανταποκριθώ – ποιος ξέρει..; Για την ώρα, θα κοιτάω απ’ το παράθυρο, θα χαίρομαι τους άλλους που βιώνουν “που έζησα που βίωσα μια φορά ζωή” χωρίς ίχνος εμπάθειας και – όσο είναι δυνατό – χωρίς πόνο. Ακούς, Αγνή;
Ηλίας Πολίτης
13-10-2005
Πολύ καλκό Μιχάλη ,Την καλησπέρα μου !!!
Ίμερος
13-10-2005
οφείλω τις ευχαριστίες μου στον Jax την πηγή της έμπνευσης για το συγκεκριμένο πόνημα, με κολακεύουν τα σχόλιά σας φίλοι μου
ilianthos
13-10-2005
Μιχάλη θαυμάσιο θα έλεγα.
Αγνή
13-10-2005
Πανέμορφο. Βαλτός είσαι γλυκέ jaxlarus;
jaxlarus
13-10-2005
Σου 'χω πολλά φυλαγμένα, καλή μου Αγνούλααααα! :)
Αγνή
14-10-2005
Πολλά;;;;;;;;:-)
margarita paschou
17-10-2005
Π-Ο-Λ-Υ Κ-Α-Λ-Ο!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο