| Η μέρα χαράζει κι ο ήλιος
είναι κόκκινος σαν αίμα...
Τρυπάει φλέβα αυτή η ερημιά
γι'αυτόν που καρτερά
κάποια παλιά λημέρια.
Ο άνθρωπος ο μοναχός
τίποτα δεν τον φοβίζει
μόνο ο καθρέφτης που τον κοιτά
και το σεντόνι που τον κοιμίζει.
Ένα τραγούδι είναι η ζωή
που έχει τέλος και αρχή
Σαν κάτι έρωτες παιδικούς
που κρύβονται στη σιωπή.
Μες τα μάτια μου, κοιτώ τα μάτια σου
κι αποτραβιέμαι σιγά - σιγά απ'τη σκιά σου.
Τώρα τα λόγια γίνανε φτηνά
και τα λουλούδια μαράθηκαν
την ώρα που σε είδα βιαστικά
δυο δάκρυα κύλησαν και κρύφτηκα
σ'αυτά που στο μυαλό μου ήρθαν...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|