Όταν σ΄έχω πλάϊ μου η γή όλη δικιά μου
τον ουρανό ορίζω, τα σύννεφά του κλέβω
φώς είσαι τ΄ήλιου μου της νυχτιάς σκιά μου
και στο φεγγάρι τ΄ασημί τον έρωτα σμιλεύω.
Άν είσαι πλάϊ μου μπορώ το κύμα να παλέψω
στη θυμωμένη θάλασσα να βάλω χαλινάρι ....
της αστραπής τη δύναμη μπορώ ν΄ανατρέψω
όταν στης ζωής σου τον ανθό είμαι το κλωνάρι.
Πλάϊ μου σαν είσαι γίνομαι αγέρας που φυσάω
γίνομαι φλόγα και φωτιά που λιώνει το ατσάλι
μεταμορφώνομαι"Ηρακλής"και τις πέτρες σπάω
τις μοίρας της αναποδιές τις κλείνω σε μπουκάλι.
Μόνο αν είσαι πλάϊ μου ο φόβος μπρός μου τρέμει
του ριζικού τις μαγκουφιές μπορώ να αψηφήσω ....
με άνεση πλέον γυρνώ του χρόνου την ανέμη ....
και με στιχάκια ερωτικά τη μέρα μπορώ να ντύσω.
Άν είσαι πλάϊ μου μπορώ το κύμα να παλέψω
στη θυμωμένη θάλασσα να βάλω χαλινάρι ....
της αστραπής τη δύναμη μπορώ ν΄ανατρέψω
όταν στης ζωής σου τον ανθό είμαι το κλωνάρι.
Μόνο αν είναι πλάϊ σου, γίνεσαι αγάπης αύρα
φυσάς, και ταξιδιάρικος, γίνεσαι αραμπάς....
κάνεις δροσούλα και βροχή, της μοναξιάς τη λαύρα
και στις πηγες του έρωτα τις νύχτες κολυμπάς!!!!!!!!!!