| «Μάλλον η ζωή δημιουργείται από τις στάχτες
διαρκώς, σαν Φοίνικας.
Κι αν είναι να ξαναγεννιέται, καλοδεχούμενη η φωτιά»
Τα όνειρα του δάσους
Το δάκρυ σε μια μικρή-τεράστια στιγμή αποχαιρετισμού.
Κανένα κλουβί δεν είναι αρκετά γερό
για να κλειδώσει την αναζήτηση του έξω κόσμου.
Η έξοδος ή που οδηγεί τα βήματα σε άλλα τέρατα,
σε σκιές και νύχτες
ή στην ανακάλυψη της μουσικής,
της αρμονίας, των ονείρων του δάσους...
Έτσι κι αλλιώς το κουτί “πρώτων βοηθειών”
είναι άχρηστο.
Πάντα άχρηστο ήταν…[align=center]
από τη συλλογή ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ-ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ 2011
κείμενο εμπνευσμένο από την παράσταση -Θέατρο Σκιών:" Όνειρα από τα δάση"
παραγωγός: Johannes Nyholm[B]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|