| ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
Μεγάλα μυστικά, βλέμματα βιαστικά
με τις σκιές τους να φέγγουν στο σκοτάδι.
Σ'αποτραβούν, σ'ένα κύκλο σ'οδηγούν
σε κάποιο απόμερο πηγάδι.
Μοιάζουν τα λόγια θηλιές που σφίγγουν
το λαιμό κι όμως εγώ τα καρτερώ,
να αναγεννηθώ μες τις γραμμές του να χαθώ...
Η ΓΡΑΦΗ
Ανάσα κι οξυγόνο
είναι για μένα η γραφή
ότι γλυτώνω το παθαίνω
σ'αυτή την άρρωστη φυγή.
Μήπως και γράφω κάτι άγνωστο
αφού το πάθος μου με καλεί
κι η καρδιά μου πλέκει όνειρα
που η αλήθεια τ'αποθεί.
Μα ήρθε ο καιρός
για να ξυπνήσω
είναι τα όνειρα μικρά
κι όταν τα σβήσω και κάνω πίσω
δεν θα είμαι πλέον τόσο αγνός...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|