"Σ' αυτό τον τόπο πιά κανείς δε με προσμένει γριά τσιγγάνα μη μου πεις το ριζικό περνούν οι άνθρωποι βαθιά τους σκοτωμένοι κι ούτε κουβέντα δεν ακούς γιά φονικό" Δ.Α.
Καινούργιο μήνυμα καινούριες παραστάσεις
Δηλώνω άγνοια στις άδειες αποστάσεις
Χρώματα ενώνω και μετά τα ξεχωρίζω
Και Με μανία τον ορίζοντα ξεσκίζω
Μένω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
Κι είναι τριγύρω μου χιλιάδες σκοτωμένοι
Νομίζουν ζούνε τις ζωές τους ζορισμένοι
Σε λίγα χρόνια να μου πεις τι απομένει
Είναι μονότονοι οι καιροί μα ξεφαντώνουν
Είναι μονότονοι οι ρυθμοί μα τους ακούμε
Είναι μονότονα τα λόγια, μας κυκλώνουν
Και τη μονότονη καρδιά μας δεν ακούμε
Απ' το ταβάνι ξεριζώνω τ' όνειρα μου
Έτσι κι αλλιώς είμαι ο μόνος που τα βλέπει
Θα καλοπιάσω να γυρίσει τη καρδιά μου
Που όλο τρέχει συνεχώς κα μ΄αποφεύγει.
Στις αυταπάτες μια ζωή ξενυχτισμένη
Με μια ανάσα στη γωνιά να περιμένει
Οι αναμνήσεις μου σηκώσαν ανταρσία
Χαμένες μες στης λογικής την ασυναρτησία.
Απ' το ταβάνι ξεριζώνω τ' όνειρα μου
Έτσι κι αλλιώς είμαι ο μόνος που τα βλέπει
Θα καλοπιάσω να γυρίσει τη καρδιά μου
Που όλο τρέχει συνεχώς κα μ΄αποφεύγει.
Στις αυταπάτες μια ζωή ξενυχτισμένη
Με μια ανάσα στη γωνιά να περιμένει
Οι αναμνήσεις μου σηκώσαν ανταρσία
Χαμένες μες στης λογικής την ασυναρτησία.
