| Στέγνωσαν οι στάλες της αγάπης
ήρθε η ώρα του χωρισμού
χιλιάδες συναισθήματα
μοιράζουμε στα δύο
δικό μου είναι το σ'αγαπώ
δικό σου το αντίο
δικό μου το έσχατο φιλί
δικό σου ο αποχαιρετισμός
στο τελευταίο μας σκαλί
Περνάει η ζωή μας
σαν καταιγίδα
οι λύπες και οι χαρές
μας στήνουνε παγίδα
κι από το χρόνο που κυλά
μένουν μόνο οι στιγμές
όπως της μπόρας οι αστραπές
να μας θυμίζουν τις αγάπες
που έσβησαν στο χθες
Πως βρέθηκα εδώ
ποιό δρόμο ακολουθώ
ποιό της ψυχής μου
δόλιο μονοπάτι
Πως έφτασα ως εδώ
γυμνή να ακροβατώ
σε ξένου άντρα το κρεβάτι
Από τις τύψεις θα καώ
τι λόγια θα βρω να πω
όταν γυρίσω πίσω
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|