|
| Η καρδερίνα | | | ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ - ΕΧΕΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΟΡΔΟΥΛΙΔΗ | | Η καρδερίνα
Η καλή κυρά Μαρίνα,
μες στο σπίτι με τα κρίνα,
σαν χαρούμενο παιδί,
βάζει και μια καρδερίνα
σε επίχρυσο κλουβί,
στολίδι στο μπαλκόνι της,
να της γλυκοκελαηδεί.
Α, καλή κυρά Μαρίνα,
δεν ακούς πραγματικά
τι λέει η καρδερίνα.
Το πουλί συνέχεια λέει,
γλυκοκελαηδοκλαίει,
μα αν φαινόταν τι ποθεί,
ποιος κρυφός καημός το καίει
στα ουράνια να χαθεί,
ελεύθερο θα τ’ άφηνε
η κυρά του η αγαθή.
Α, καλή κυρά Μαρίνα,
δεν ακούς πραγματικά
τι λέει η καρδερίνα.
Αφροδίτη Γιαννάκη
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Υπερευαισθητηρας 10-08-2011 @ 20:24 | Πολύ ωραίο, γραμμένο σωστά, δε νομίζω να δυσκόλεψε το σύνθετη. Η μουσική του μιλάει μόνη της, βγαίνοντας απ' το κλουβί των συλλαβων, για εκφράσει τον καημό του να μην ακουγεσαι. | | kantadoros 11-08-2011 @ 07:56 | Πόσοι αλήθεια μπορούν ν' ακούνε τον καημό της καρδερίνας;
Μου άρεσε ::smile.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|