| |
Το πολυπόθητο δεν είναι και μοιραίο,
το απροσπέλαστο δεν ζει στο στεναγμό.
Οι νύχτες πλάθονται με έρωτα αγοραίο,
κι οι μέρες γέρνουν σε κατήφειας συνειρμό.
Οι φλόγες δένουν την αυγή με κοροϊδία,
αποκαΐδια μιας αγάπης του ρυθμού.
Χορός στο άπειρο, αγνή αχαριστία,
που οδηγεί το γαϊτανάκι του θυμού.
Δέσμες χαράς στην κλειδαρότρυπα της νιότης,
αυτή την πόρτα δεν κρατήσαμε κλειστή.
Ήμουν στην φλέβα ηδονής ο αιμοδότης,
ήσουν στο άγγιγμα της σύριγγας ευχή.
Μες στο ξεγύμνωμα της όψης, αμαρτία,
μες στο αδιάφορο της σχέσης μας σφαγή.
Σπείραμε "όχι" σε αγγέλων μελωδία,
τρέξαμε πίσω απ' τις σκιές αμαχητί.
Το πολυπόθητο δεν ζει στο στεναγμό,
το απροσπέλαστο δεν είναι και μοιραίο.
Οι νύχτες βούτηξαν σε θάνατο ωμό,
οι μέρες πνίγηκαν σε έρωτα λαθραίο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
