| Όλ΄ αυτά τα χρόνια
που πέρασαν σαν τη βροχή
δεν στέγνωσαν ακόμα.
Νιώθω τις σταγόνες τους
πάνω στο θνητό μου κορμί
να κυλούν μαρτυρικά
θρυματίζοντας τη νιότη,
γερασμένες πια Σειρήνες
μιας ανεξόφλητης χθεσινής πινελιάς.
Όμως, εκείνα τα χρόνια
πού ΄ρχονται μπαμπέσικα μπροστά,
μοιάζουν με πυρακτωμένα σίδερα
που τυλίγονται στα πόδια μου
τσουρουφλίζοντας κάθε μου βήμα
σ΄ αυτό που λένε μέλλον
κι εγώ το λέω φυλακή,
σ΄ αυτό που λένε γαλήνη
κι εγώ ηλεκτρική καρέκλα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|