stixoi.info: Πλατεία Συντάγματος 2011

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πλατεία Συντάγματος 2011

Η Ελευθερία ημερώνει

24 Ιουνίου 2011 Σωτήρης Τσιλίκας

Ετοιμολογία: Λαός – λας – λίθος - πέτρα (δες λαός: Δευκαλίων & Πύρρα)

«Η Πλατεία Συντάγματος 2011»

Σε είδα στην πλατεία.
Όπως δεν σ΄ είχα ξαναδεί.

Ήσουν ξαναμένη. Πυρπωλημένη ψυχή.
Σπινθυρισμοί να στροβιλίζονται
και να χάνονται στους αιθέρες.
Λες και έκαιγε βωμός.
Κι έβγαινε φως από τα μάτια σου.

Τα χέρια σου κωπηλατούσαν.
Άλλοτε απαλά κυματιστά και άλλοτε μανιασμένα.
Σαν η πλατεία να κινούσε μαγικά.
Σαν η ορχήστρα να κινούσε τη μπαγκέτα.
Σαν ο μαέστρος να υπνοβατούσε στ΄ όνειρο.

Ήσουν όμορφη
Με τα λυμένα σου μαλλιά να ανεμίζουν,
Ψυχανεμίζοντας αυτό το άπειαστο όνειρο.

Και είχες τον λόγο.
Φαίνονταν να ήξερες τι ήθελες.
Έβλεπα πως έψαχνες να βρείς τι θέλεις.
Κι άνοιγες με την ηλιαχτίδα μονοπάτια.
Μη και γίνονταν δρόμοι ζωής.

Ήταν ο θυμός που σε κινούσε, το βλεπα.
Η αδικία και η προδοσία.
Το δίκιο και η ζωή.
Το όραμα και η ελπίδα.

Και ήσουν μαγικά όμορφη.
Μέσα στην άπλα του εδώ και τώρα.
Στου δειλινού το πέτρινο δάπεδο.
Που αλωνίζονται τα όνειρα.
Εκεί που οι πέτρες είναι ο λαός.
Και που τα όνειρα
Γίνονται ελπίδα, προσμονή, όραμα, δράση.

Εκεί που προσμένουν τον αφιερωμένο εκλεκτό
Να μπεί μπροστά.
Ηγέτης της πέτρας που έχει καρδιά και ιστορία.

Θέλησα να είμαι εκεί,
Σαν ένα φράγμα δυνατό με λογική
Να μην πλακώσουν οι σωτήρες.

Σε κύταζα και γέμιζε η ψυχή μου με χαρά
Γιατί έβλεπα πως η ζωή
Όταν απλώσει σ΄ αυτό το πέτρινο δάπεδο,
Γίνεται φως
Και διώχνει τις κουκούλες, το μαύρο, τα σκοτάδια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Σωτήρης Τσιλ

ΛΥΔΙΑ_Θ 13-08-2011 @ 07:45	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ
daponte 13-08-2011 @ 10:28	Καλημέρα κε συνάδελφε!!! Και ήθελα να σου πω να αναρτήσεις τα ποιήματά σου στη στιχοπαρέα μας αλλά με όλη τη φασαρία με το θέμα του ΟΚΑΝΑ δε βρήκα χρόνο. Μπράβο και από εδώ! Έγραψα και για μας . Δες εδώ: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=160592
La Petite 13-08-2011 @ 10:50	Η πλατεία ήταν γεμάτη... μετά από πολλά χρόνια... μόνο που είχε και ουκ ολίγα ρεμάλια.... ::whist.:: ::angel.::
Ναταλία... 13-08-2011 @ 12:40	Ήταν ο θυμός που σε κινούσε, το βλεπα. Η αδικία και η προδοσία. Το δίκιο και η ζωή. Το όραμα και η ελπίδα. Πολύ πολύ καλό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή 13-08-2011 @ 14:43	La Petite, αυτό το άσχετο αψυχολόγητο σχόλιο είχες να κάνεις σε αυτό το ποίημα; μπράβο, ωραία ///////////////// φίλε με συγκίνησε το κείμενό σου
Σωτήρης Τσιλ 15-08-2011 @ 07:51	Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας. Θεωρώ και ελπιζω ότι θα είμαι καλός συνταξιδιώτης στο ελεύθερο βήμα του "stixoi". Καλή σας μέρα. Σωτήρης Τσιλ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο