| |
Από του νου τα πέρατα
και της σιωπής τα βάθυ
προβάλεις στο παράθυρο
κι η λύπη γίνεται στάχτη
Τα μάτια σου φωτίζουν
το δρόμο που περπατώ
και τα μακριά σου τα μαλλιά
τ'απλώνεις και σ'ακολουθώ
Μα εγώ είμαι ένας αλήτης
που διώχνω την αγάπη
κι όπου βρεθώ κοιμάμε
με τη μοναξιά μου για μαξιλάρι
με τόσα λάθη....
Τι ζητάς αγάπη από μένα
κι αν την πάρεις θα υποφέρεις
λόγια πικρά κι αληθινά
αυτά θέλω να μου προσφέρεις
Για να σε νιώσω μέσα μου
κι ύστερα να μιλήσω
με την αγάπη που 'χω φυλαχτό
θα 'ρθω να σε πείσω
το πόσο σε θέλω κι εγώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
