|
ALIROS 16-08-2011 @ 07:06 | δε πεθαίνουν οι αγάπες
ζούνε σαν τις προσευχές
έρχονται μέσα στη νύχτα
απ τις πόρτες τις κλειστές
δε ξεχνάνε οι αγάπες
είναι σαν μικρά παιδιά
που χτυπάνε τις καμπάνες
σ' εξωκλήσια ερημικά
ακριβές & φυλαγμένες
άγιες αστρικές βροχές
μας πονούν αγαπημένες
άδειες παιδικές χαρές
δε λυτρώνουν οι αγάπες
είναι κάποιες φυλακές
που γεμίζουμε τις νύχτες
και χαμένες Κυριακές
και στη μοναξιάς το θάμπος
το σκληρό λογαριασμό
στέκω μόνος και φωνάζω
αγαπήθηκα και γω ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: agaph kai h monajia | | monajia 16-08-2011 @ 13:57 | ΥΠΕΡΟΧΟ.....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μίνα Παπανικολάου 16-08-2011 @ 15:17 | "..Ήταν μια μέρα , δήθεν, σαν τις άλλες..Ψέματα..Μια θλίψη πρωτοξάδερφη μας πήρε απ΄ο χέρι..Έτσι, για να μην μείνουμε ασυνόδευτοι,λέει..Λες και την ψάξαμε ποτέ; Λες και την καλέσαμε; Όχι..Το πείσμα της, μικρού παιδιού.. Στρώθηκε για τα καλά στο σαλόνι μας, δείπνησε στο τραπέζι μας, ήπιε απ΄το κρασί μας..Κι όσο κι αν την αγριοκοιτούσαμε, έκανε την αδιάφορη..
Δε βαριέσαι; Τη συνηθίσαμε πια..Μέχρι που χωρίς αυτήν λέμε πως κάτι λείπει.. "
Καλό απόγευμα !
::yes.:: | | kantadoros 16-08-2011 @ 20:43 | Όμορφο σαν δίνη! ::smile.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|