Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μια ανίκητη γραφή
 λιγο πριν λιιγο μετα.............αλλα το σοκακι το περναμε ολοι
 
Στης λησμονιάς
σαν μπω το πανηγύρι
τον άνεμο να σέρνει το χορό
δεν θα τον δω
ξανά απ το παραθύρι
ούτε κι ο νους
θα ψάχνει για νερό


Γιατί φυτρώνουν όνειρα
στα σκοτεινά τα μέρη
μα μάτια δεν υπάρχουνε
ο χρόνος να τα δει
Γιατί μαραίνεται η χαρά
στ ανήλιαγο τεφτέρι
που το μελάνι στέγνωσε
μια ανίκητη γραφή


Του μισεμού
σαν πάρω το σοκάκι
την άνοιξη να τρέχει σαν παιδί
δεν θα τη δω
κι ας λεν πως μιά Ιθάκη
υπάρχει για
τον κάθε ποιητή.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kapnosa-v-ainigma
17-08-2011 @ 13:30
::love.:: ::love.:: ::love.::
monajia
17-08-2011 @ 14:03
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
**Ηώς**
17-08-2011 @ 14:12
Γιατί φυτρώνουν όνειρα
στα σκοτεινά τα μέρη ::love.:: ::yes.:: ::yes.::
Dimitri Favvas
17-08-2011 @ 14:16
Μου αρέσει γιατί αγγίζει και τις δικές μου σκέψεις.
Καλό απόγευμα στην Ελλάδα ::love.::
Μίνα Παπανικολάου
17-08-2011 @ 14:42
"..Του μισεμού
σαν πάρω το σοκάκι
την άνοιξη να τρέχει σαν παιδί
δεν θα τη δω
κι ας λεν πως μιά Ιθάκη
υπάρχει για
τον κάθε ποιητή..."

Εξαίσιο Κατερίνα..!!

ALIROS
17-08-2011 @ 16:23
::angel.:: ::theos.:: ποίημα
Nikos Krideras
17-08-2011 @ 16:35
Εξαιρετικο ! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
doctordree
17-08-2011 @ 17:21
::up.:: ::up.:: ::up.::
Rannia . k
17-08-2011 @ 18:11
Καταπληκτικό Κατερίνα μου!!!
Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
boofox
17-08-2011 @ 18:53
Όπως πάντα υπέροχη. Μπράβο!!!
prince philip
17-08-2011 @ 19:30
Γιατί φυτρώνουν όνειρα
στα σκοτεινά τα μέρη
μα μάτια δεν υπάρχουνε
ο χρόνος να τα δει
Γιατί μαραίνεται η χαρά
στ ανήλιαγο τεφτέρι
που το μελάνι στέγνωσε
μια ανίκητη γραφή

υπεροχο ::yes.:: ::theos.::
kantadoros
17-08-2011 @ 20:10
Λήθη (Λορέντζος Μαβίλης)

Kαλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε
Tην πίκρια της ζωής. Όντας βυθήση
O ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση,
Mην τους κλαις, ο καϋμός σου όσος και νάναι!

Tέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
'Σ της Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
Mα βούρκος το νεράκι θα μαυρίση,
A στάξη γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε.

Kι' αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται,
Διαβαίνοντας λειβάδι' απ' ασφονδήλι,
Πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

A δε μπορής παρά να κλαις το δείλι,
Tους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·
Θέλουν ― μα δε βολεί να λησμονήσουν.

::hug.:: ::smile.::
Γιάννης Ποταμιάνος
17-08-2011 @ 20:44
Γιατί μαραίνεται η χαρά
στ ανήλιαγο τεφτέρι
που το μελάνι στέγνωσε
μια ανίκητη γραφή

Μπράβο Κατερίνα
Ωραιότατο!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
apelsini
17-08-2011 @ 23:28
::up.:: ::up.:: ::up.:: !!!!!!!!!!
Celestia
18-08-2011 @ 03:12
Πραγματικά εισαι μια ανίκητη γραφή!!!!!!!!!!!
Μια ανικητη πεννα που σταζει ποιηση!!!!!!!!!!!!!
XARMOLYPH
26-08-2011 @ 22:14

...Του μισεμού
σαν πάρω το σοκάκι
την άνοιξη να τρέχει σαν παιδί
δεν θα τη δω
κι ας λεν πως μιά Ιθάκη
υπάρχει για
τον κάθε ποιητή...


...κ'αν δεν υπάρχει Ιθάκη...αρκεί που μας ενέπνευσε!



Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο