| |
Τα βράδια δε κοιμάμαι
οι αναμνήσεις, τρένα που ξυπνάνε
και με ταξιδεύουν πάλι
στις διαδρομές που είχες χαράξει
δυο σιδερένιες γραμμές
δυο παράλληλες καρδιές
μα κάθε μέρα με βρίσκει το πρωί
να καλημερίζω τον ήλιο την αυγή
και να δίνω ραντεβού με το φεγγάρι
το επόμενο βράδυ πάλι
τα βράδια νοσταλγώ
να ζήσω πάλι το όνειρο
μα δε μπορώ να κοιμηθώ
σκέψεις αρρωσταίνουν το μυαλό
και φωνές που ζητάνε
να έρθεις πάλι εδώ
μα κάθε μέρα με βρίσκει το πρωί
να καλημερίζω τον ήλιο την αυγή
και να δίνω ραντεβού με το φεγγάρι
το επόμενο βράδυ πάλι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
