Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σονέττο Xiii
 
[I]Χλωμή θωρριά σε ενα απόβραδο θλιμμένο,
μελαγχολία, στου καραβιού την κουπαστή,
μοιάζει το πέλαο μπροστά μου μαγεμένο
σαν οι αφροί του ξεμακραίνουν το νησί.

Κι έχει αρχίσει να φυσσάει μία θλίψη
που συνεφιάζει σαν την πάχνη τα νερά,
σαν απο ΄κείνη που φυσσα οσο εχεις λειψει
σαν απο κείνη που φωλιάζει στην καρδιά

Ενα ακόμα πλήγωσε , θέρος , τα δυο μου χείλη
και το βλέπω να μακράινει αγκαλιά με το νησί
σαν σηκώνω αδεια τα μάτια,

Πως εγέρασε η ψυχή μου ,σαν απότιστο σταφύλι
κι έλιωσε στην ερημιά της όπως λιώνει το κερί,
στης ζωής τα σκαλοπάτια.[/I]

θανάσης Κρουστάλης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-08-2011 @ 08:41
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΕΓΑΛΕΙΟ ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΑΝΑΣΗ ::theos.:: ::love.::
monajia
20-08-2011 @ 09:31
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ.........................

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΑΝΑΣΗ................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πίνδαρος
20-08-2011 @ 10:34
Χλωμή θωριά σ'απόβραδο θλιμμένο
κι έχει αρχίσει να φυσάει μία θλίψη
απο΄κείνη που φυσά όσο έχεις λείψει
μοιάζει το πέλαο μπροστά μου μαγεμένο

::up.:: ::up.:: ::up.::
TATOO32
20-08-2011 @ 10:37
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
20-08-2011 @ 11:51
Πως εγέρασε η ψυχή μου ,σαν απότιστο σταφύλι
κι έλιωσε στην ερημιά της όπως λιώνει το κερί,
στης ζωής τα σκαλοπάτια ::up.:: ::up.:: ::up.:: Όλο είναι εκπληκτικό, ξεχωριστό!!!
Ναταλία...
20-08-2011 @ 11:53
Εκπληκτικό Θανάση ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Tikalouba
20-08-2011 @ 15:40
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-08-2011 @ 15:58
Θαναση.......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στιχομανής
20-08-2011 @ 19:48
Κι έχει αρχίσει να φυσσάει μία θλίψη
που συνεφιάζει σαν την πάχνη τα νερά,
σαν απο ΄κείνη που φυσσα οσο εχεις λειψει
σαν απο κείνη που φωλιάζει στην καρδιά

Εξαιρετικό!!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Πικροδάφνη
20-08-2011 @ 23:27
Θαυμάσιο το σονέττο σου!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
markouks
21-08-2011 @ 02:11
Δεν έχω λόγια...απλά...!!!!!!!!!!! Υπέροχο... ::love.::
Μίνα Παπανικολάου
22-08-2011 @ 19:12
"...Ενα ακόμα πλήγωσε , θέρος , τα δυο μου χείλη
και το βλέπω να μακράινει αγκαλιά με το νησί
σαν σηκώνω άδεια τα μάτια.."

Εξαιρετική στιγμή. επίκαιρη..όμορφα δοσμένη..!
Καλό απόγευμα Θανάση!



Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο