| Σκεπάστηκαν κάτω από τρύπια σεντόνια...
κι έκρυψαν φτηνά κέρματα στα μαξιλάρια...
πλήρωσαν τον Μορφέα με πλαστά χαρτονομίσματα...
κανείς δεν ήθελε να κοιμηθεί αυτό το βράδυ...
έκαναν θόρυβο γκρεμίζοντας τοίχους...
πετούσαν στον ουρανό κραυγές...
έκλαιγαν κόντρα στην βροχή...
κι έσχιζαν τα χείλη από χαμόγελα...
έτρεμαν στην ψυχρή νύχτα...
κι έσκαβαν τις σάρκες τους σαν τσακάλια...
Έκρυψα τις ζωές τους σ' ένα ντουλάπι...
κάρφωσα την πόρτα με ατσάλι...
ζωγράφισα μια πράσινη μαργαρίτα...
κι άφησα ένα αηδόνι κι ένα κοράκι...
ή θα πεθάνουν...
ή θα ζήσουν...
έγραψα με τα μάτια μου...
κι έφυγα γρήγορα...
σβήνοντας απ' την σκέψη...
τον αργό τους θάνατο...
~
Στο οροπέδιο που δραπέτευσα...
άκουσα να τραγουδά τα’ αηδόνι...
ήλθε και αγκάλιασε τα χέρια μου...
σκαρφάλωσε στον ώμο μου...
Τραγουδώντας...
ξεκινήσαμε...
για άλλα μέρη...
Εγώ...
Αυτό...
κι ένα...
κρυμμένο...
Αστέρι...
Εσύ…
~
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|