| Όλα μου τα πήρε η θάλασσα
Και τα λόγια μου τα άλλαξα μετά
Μόνος μου τα σκίτσα μου τα χάλασα
Κι όλα τα έζησα μονάχος μου ξανά.
Τίποτα για σένα δεν κατάφερα
Δεν έζησα ποτέ αληθινά
Το νόημα ακόμα δεν κατάλαβα
Δεν έμαθα να ζω κανονικά.
Σαπίζω στο περίπου επιμένοντας
Να κόβω τις φλέβες με γυαλί
Με τα χείλη κλειστά και περιμένοντας
Να έρθει και σε μένα η βροχή.
Κρεμιέμαι απ΄ τους δείχτες τα μεσάνυχτα
Ρολόγια με καλούν να κοιμηθώ
Το σώμα μου κοιμάται μα ορθάνοιχτα
Τα μάτια μου στα μάτια σου κοιτώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|