| |
δώδεκα και ένα
κι ακόμα περιμένω
ένα σου σημάδι
μέσα στη σιωπή
στη θεσσαλονίκη
μόνος πάλι μπαινω
σ έναν έρωτα
που άλλακσε μορφή
για σένα Κωνσταντίνα
τα όνειρά εκείνα
καρδιά μου τα φυλάω
μονάκριβη ευχή
και όταν θα ρθει η ώρα
να γίνουν όλα δώρα
θ ανοίξω την καρδιά μου
μια θάλασσα φωτιά
τον έρωτα να πιει
δώδεκα και ένα
κι η νύχτα μεγάλωνει
στο πητήρι του μυαλού
τη θολή σκιά
μαλώνώ το θυμό μου
που σκέφτηκε και πάλι δυνατά
στη θεσσαλονίκη απόψε τριγυρνάς
και τι δε θα δινα μωρό μου
λιγό να μ αγαπάς
...λίγο να μ αγαπάς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
