Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντικατοπτρισμός ζωής
 στις κόρες μου...
 
Κάτω απ' το φως του φεγγαριού
Τα χείλη ενός μικρού παιδιού
Να με ρωτάνε:
Μπαμπά σαν φεύγουν τα πουλιά
Κι αφήνουν πίσω τα παλιά
Πες μου που πάνε

Κι εγώ χρόνια -πουλιά μετρώ
Στο παιδικό σου πρόσωπο
Το πρόσωπό μου
Αντικατοπτρισμός ζωής
Δεν θέλω όμως να ντυθείς
το είδωλό μου

μπαμπά πως νιώθει η θάλασσα
όταν καράβι την περνά
δεν την ματώνει;
Πόσο ζυγίζει ο ουρανός
Που φεύγει και που πάει το φως
Όταν νυχτώνει;

Κύκλος μικρός είναι η ζωή
Φεύγω εγώ έρχεσαι εσύ
Και συνεχίζεις
Κι αν κάτι με παρηγορεί
Είναι πως όταν φύγω, εσύ
θα με θυμίζεις



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
outis
18-10-2005
Έξοχο!
jaxlarus
18-10-2005
...αλλά αβάσταχτο.
nikosl
18-10-2005
Καλήμέρα, είναι υπέροχο!!!
επισκέπτης
18-10-2005
Υπέροχο πραγματικά!! Με συγκίνησε πολύ, κάποια σημεία ιδιαίτερα όπως η αντίθεση μεταξύ των τελευταίων στίχων 2ης και 4ης στροφής, η απορία επίσεις για τη θάλασσα και αν το καράβι τη ματώνει...
M.is
18-10-2005
Πολύ όμορφο..τρυφερό και γλυκό όπως τα παιδικά προσωπάκια..
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
18-10-2005
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ !!!!!!!!
Antigoni
21-10-2005
para polu omorfo
Ανώνυμο σχόλιο
21-10-2005
Καταπληκτικό...ανατρίχιασα...τιμή μας που σε διαβάζουμε Χρήστο...
sofianaxos
10-11-2009 @ 23:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iliaspapadimitrioy
11-11-2009 @ 03:18
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο