| |
[color=green]Κι είχε μια θλίψη σήμερα η ψυχή μου
κι είχε να σηκώσει κάτι ασήκωτο βαρύ
Εσύ χαρούμενος να πετάς με χρυσές φτερούγες
- όπως πάντα - θέλω να πιστεύω
Κι είχε μια ηχώ η φωνή της ψυχής σου
όλο ζωή χαρμόσυνη
και ο τόνος της και αυτός γλυκύτατος
Μου πες τα δικά σου τα σημαντικά
τα θαυμάσια, τα ωραία ...
αυτά που ποθούσες καιρό ...
Εγώ σε άκουσα, όπως πάντα,
μόνο που δεν με ρώτησες
- ΕΣΥ πώς είσαι;
Ούτε καν με άφησες να σου πω
Μια τέτοια τρελλή χαρά ποιος τολμά
να διακόψει τον ειρμό της;
Μάτια Ψυχής
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
